Prawo Mojżeszowe lub prawo Boże dane Mojżeszowi inaczej w kulturze hebrajskiej nazwane były Torą. Rabini doliczyli się w Prawie Mojżeszowym 613 przykazań. Oczywiście nie wszystkie są jednakowo ważne. Próbowano je klasyfikować, dzieląc na wielkie i małe, ciężkie i lekkie, ogólne i szczegółowe, ale niełatwo było znaleźć w gąszczu przepisów zasadę porządkującą je wszystkie. Stąd wielkie pytanie: co stanowi istotę i centrum woli Bożej? Czego przede wszystkim żąda od nas Bóg?
Tora (hebr. תורה – wskazówka, pouczenie [przestrogę ojca lub kapłana], wtórnie prawo) – pięć pierwszych ksiąg Biblii (stąd także Pięcioksiąg, Pentateuch), najważniejszy tekst objawiony judaizmu. Głównym tematem Tory jest Przymierze pomiędzy Bogiem a narodem Izraela za pośrednictwem Mojżesza zawarte podczas wędrówki z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej. Opis kształtowania się narodu i kultu za czasów Mojżesza poprzedzony jest znajdującymi się w Księdze Rodzaju opowieściami o prapoczątkach ludzkości (od Stworzenia do Potopu i Wieży Babel) oraz pradziejach Izraela (dzieje Patriarchów: Abrahama, Izaaka oraz Jakuba i jego synów).
Prawo Mojżeszowe
Prawo Mojżeszowe zostało nadane narodowi Izraela (2 Ks. Mojżeszowa 19; 3 Ks. Mojżeszowa 26.46; Rzymian 9.4). Składało się z trzech części: Dziesięciu Przykazań, obrzędów i systemu oddawania czci, który dotyczył kapłaństwa, tabernakulum, składania ofiar oraz obchodzenia świąt (2 Ks. Mojżeszowa 20-40; 3 Ks. Mojżeszowa 1-7; 23). Celem Prawa Mojżeszowego było spełnienie następujących warunków:
- Objawić święty charakter wiecznego Boga narodowi Izraela (3 Ks. Mojżeszowa 19.2; 20.7-8).
- Oddzielić naród Izraela jako wybrany/ różny od wszystkich innych narodów (2 Ks. Mojżeszowa 19.5).
- Odsłonić grzeszność człowieka (por. Galacjan 3.19). I chociaż Prawo było dobre i święte (Rzymian 7.12), to nie zapewniało zbawienia narodowi Izraela. „Dlatego z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony przed nim żaden człowiek, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu” (Rzymian 3.20; por. Dz. Apostolskie 13.38-39).
- Zapewnić przebaczenie przez składanie ofiar / darów (3 Ks. Mojżeszowa 1-7) dla ludzi, którzy wierzyli w Pana w narodzie izraelskim.
- Zapewnić właściwe sposoby oddawania czci dla społeczności ludzi wierzących poprzez coroczne obchodzenie świąt (3 Ks. Mojżeszowa 23).
- Zapewnić Boże wskazówki dla fizycznego i duchowego zdrowia narodu (2 Ks. Mojżeszowa 21-23; 5 Ks. Mojżeszowa 6.4-19; Psalm 119.97-104).
- Sprawić by ludzie, gdy przyjdzie Chrystus, zobaczyli, że nie mogą spełnić wymogów Prawa, ale muszą przyjąć Chrystusa jako osobistego Zbawiciela, ponieważ On wypełnił Prawo w swoim życiu i zapłacił (Twoją/ moją) karę za złamanie Prawa poprzez swoją śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie (Gal 3.24; Rzymian 10.4). Wierzący w Chrystusa jest usprawiedliwiony Jego sprawiedliwością wobec Prawa, jako że jest posłuszny Duchowi Świętemu, który w nim przebywa (Rzymian 8.4).
Cel Prawa Mojżeszowego wzbudza takie pytania:
- „Czy polegasz na sobie w kwestii spełniania wymogów całego Prawa przez cały czas (czego nie możesz dokonać)? LUB
- „Czy podjąłeś decyzję, aby przyjąć Jezusa jako swojego Zbawiciela, uświadamiając sobie, że On wypełnił całkowicie całe Prawo, nawet płacąc Twoją karą za złamanie tego Prawa?” To jest twój wybór.
Prawo w Nowym Testamencie
Dzieje Apostolskie:
- Prawo/zakon był jarzmem nie do uniesienia (15:10).
List do Rzymian:
- Prawo ujawnia grzech, lecz nie jest w stanie sobie z nim poradzić (3:20).
- Gdyby prawo było skuteczne, wtedy wiara nie byłaby potrzebna (4:140
- Prawo pociąga za sobą gniew wobec tych, którzy żyją pod nim (4:15).
- Celem prawa było pomnożenie się grzechu (5:20).
- Chrześcijanie nie są pod prawem (6:14).
- Chrześcijanie zostali uwolnieni spod prawa (7:1-6).
- Prawo było dobre, doskonałe i święte, lecz nie mogło pomóc stać się dobrym, doskonałym czy świętym (7:7-12).
- Prawo, które obiecuje życie, przynosi tylko śmierć przez grzech (7:10).
- Prawo sprawia, że jesteś grzeszny ponad miarę (7:13).
- Prawo jest słabe (8:2-3).
1 List do Koryntian:
- Mocą grzechu jest prawo (15:56).
2 List do Koryntian:
- Prawo było służbą śmierci (3:7).
- Prawo było służbą potępienia (3:9).
- W porównaniu do Nowego Przymierza prawo nie ma zupełnie chwały (3:10)
- Prawo przemija (3:11).
- Wszędzie, gdzie głoszone jest prawo, powoduje powstanie zatwardzającej serca i umysły zasłony (3:14-15).
List do Galacjan:
- Prawo nikogo nie usprawiedliwia (2:16).
- Chrześcijanie są martwi dla prawa (2:19).
- Prawo unicestwia łaskę (2:21).
- Powrót do prawa, po uchwyceniu się wiary jest „głupi” (3:1).
- Prawo przeklina każdego, kto go praktykuje i nie robi tego w sposób doskonały (3:10).
- Prawo nie ma nic wspólnego z wiarą (3:11-12).
- Prawo było przekleństwem, z którego Chrystus nas uwolnił (3:13).
- Chrystus ogłosił, że w Bożym zamiarze prawo funkcjonowało jako tymczasowe przymierze od Mojżesza do Jana Chrzciciela (Ga 3:16 & 19, oraz … Mt 11:12-13, Łuk 16:16).
- Gdyby prawo było skuteczne, Bóg zbawiłby nas przez nie (3:21).
- Prawo było naszym więzieniem (3:23).
- Prawo robi z człowieka niewolnika takiego jak Hagar (4:24).
List do Efezjan:
- Chrystus obalił prawo, które było murem nienawiści (2:15).
List do Filipian:
- Wszystko, co prawo dla niego zdobyło Paweł uważał za „śmieci”, co w grece jest oddane jako „kupa” (3:4-8).
1 List do Tymoteusza:
- Prawo może być dobrze wykorzystane tylko we właściwym kontekście (1:8 – zobacz kilka wersów kontekstu).
- Zostało ono stworzone dla niesprawiedliwych, a nie dla sprawiedliwych (1:9-10).
List do Hebrajczyków:
- Prawo jest słabe, bezużyteczne i niczego nie doprowadza do doskonałości (7:18-19).
(Na marginesie: to jest ostra mowa – nic dziwnego, że autor tego listu do dziś pozostaje anonimowy!)
- Bóg znalazł w nim braki i stworzył lepsze przymierze, działając w oparciu o lepsze obietnice (8:7-8).
- Prawo jest przedawnione, starzeje się i jest bliskie zaniku (8:13).
- Prawo jest tylko cieniem tych dobrych rzeczy, które mają przyjść i nigdy niczego nie doprowadzi do doskonałości (10:1).
Pobierz PLIK z wykazem praw NT i ST
Prawo w Starym Testamencie
Nie oszukujmy siebie samych, nawet w Starym Testamencie w Prawie Mojżeszowym było pięć razy więcej przekleństw niż błogosławieństw. Mamy 13 wersów opisujących błogosławieństwa (5 Moj 28;1-13) oraz 65 wersów z przekleństwami (5 Moj 27:15-26, 28:16-68).
Ludzie żyli w nieustannej świadomości zarówno surowości prawa, jak i swej niezdolności do wypełnienia go! Tych, którzy żyli pod prawem, zawsze bardziej dotykały przekleństwa niż błogosławieństwa. Taki właśnie był jego cel – pokazać w jak wielkich tarapatach znaleźliśmy się! Ludzie wiedzieli, że maja szanować prawo, ponieważ zostało ono dane przez Boga, lecz nigdy nie mieli objawienia tego, po co w ogóle zostało dane.
- Prawo zostało dane ludziom, którzy chcieli robić wszystko po swojemu, aby pokazać im, że tak nie mogą!
- Prawo pokazywało im, że Boże standardy świętości są tak wysokie, że nawet marzyć nie mogli, że uda im się je osiągnąć.
- Wymagano wypełniania prawa, a równocześnie niemożliwe było, aby być mu posłusznym.
- Jego zadaniem było doprowadzić ich (i nas) do łaski i miłosierdzia, a tylko ta łaska i miłosierdzie mogą wyjść cało ze spotkaniem z Tym, który sprawił, że wypełnienie prawa jest niemożliwe.
Śmierć grzesznej natury
Według ap. Piotra to ignorancja powoduje, że wpadamy w nasze poprzednie grzeszne namiętności. Biblia NKJV tłumaczy nam to tak “nie poddawajcie się poprzez własną ignorancję dawnym żądzom”.
” Dlatego przepaszcie biodra waszego umysłu i bądźcie trzeźwi, pokładając doskonałą nadzieję w łasce, która będzie wam dana przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Jak posłuszne dzieci nie ulegajcie pożądliwościom, jakie władały wami wcześniej, w czasie waszej nieświadomości; Lecz jak ten, który was powołał, jest święty, tak i wy bądźcie świętymi we wszelkim [waszym] postępowaniu” – 1 Pio 1,13-15
List do Rzymian:
- ” Cóż więc powiemy? Czyż mamy trwać w grzechu, aby łaska była pełniejsza? Żadną miarą! Jeżeli umarliśmy dla grzechu, jakże możemy żyć w nim nadal?” (6:1-2 BT)
- ” Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć?” (6:3 BT)
- ” Zostaliśmy więc pogrzebani z nim przez chrzest w śmierci, aby jak Chrystus został wskrzeszony z martwych przez chwałę Ojca, tak żebyśmy i my postępowali w nowości życia (wkroczyli w nowe życie).” (6:4 UBG)
- ” To wiedzcie, że dla zniszczenia ciała grzesznego dawny nasz człowiek został z Nim współukrzyżowany po to, byśmy już dłużej nie byli w niewoli grzechu (już nie jesteśmy niewolnikami grzechu).” (6:6 BT)
- ” Kto bowiem umarł, został wyzwolony z grzechu.” (6:7 BT)
- ” Ponieważ zaś współumarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że z Chrystusem również żyć będziemy.” (6:8 BR)
- ” Tak więc i wy pamiętajcie, że umarliście dla grzechu, ale żyjecie dla Boga w Chrystusie Jezusie.” (6:11 BR)
- ” Grzech bowiem nie będzie nad wami panował, bo nie jesteście pod prawem, lecz pod łaską.” (6:14 UBG)
- ” Ale Bogu niech będą dzięki za to, że choć byliście kiedyś niewolnikami grzechu, to jednak przylgnęliście [potem] całym sercem do tej nauki, której was powierzono.” (6:17 BR)
- ” a uwolnieni od grzechu, staliście się sługami sprawiedliwości,” (6:18 BW)
- ” Teraz zaś, po wyzwoleniu z grzechu i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie. A końcem tego – życie wieczne.” (6:22 BT)
To tylko krótki przykład. Wszystko zaczyna się w Rzymian 4, gdzie Paweł opisuje oblicze starej natury człowieka i przekonuje nas, że stary człowiek nie żyje i jesteśmy zupełnie nowym stworzeniem (2 Kor 5:17). W rozdziałach 4-8 używa antonimów śmierci aż 42 razy. To nie jest zagadnienie, które Paweł tylko niewyraźnie wspomina, ale jest ono ewidentnie w centrum uwagi!
Uwielbiam w jaki sposób Paweł w Kol 2:11 decyduje się dobitnie wyjaśnić nam, że grzeszna natura nie jest częścią nas.
Paweł stwierdza, że grzeszna natura została odcięta w rytuale obrzezki. Wow! Pawle, dziękuję Ci za tak bardzo poetycki obraz. “Patrząc” z punktu myślenia sporej liczby osób (twierdzących, że nadal mamy grzeszną naturę), niestety nie widzę wielu obrzezanych mężczyzn z napletkiem przyklejonym na taśmę! Przepraszam, teraz to ja jestem obleśny.
Od 6 rozdziału listu do Rzymian, Paweł wyraźnie stwierdza, że jesteśmy martwi dla grzechu i powinno być dla nas niemożliwe dalej żyć w grzechu (werset 2). Stwierdza też, że jesteśmy niewolnikami sprawiedliwości (werset 18).
Więc zapytasz, dlaczego się zmagamy? Kiedyś napisałem o tym na moim blogu artykuł pod tytułem “Why do I sin?” Ponieważ niektórzy wydają się mieć trudności ze zrozumieniem tego wpisu, znowu wyjaśnię tą kwestię – mam nadzieję – bardziej szczegółowo.
Prawo tylko pogorszyło sprawę
Osobiście wiem, kiedy zgrzeszyłem i mam tendencję do zajęcia się tym przy pomocy prawa. Gdy widzę grzech, myślę:
- „jakie prawo może rozwiązać problem tutaj?”
- „Co mogę zastosować w moim życiu, aby powstrzymało mnie to przed grzeszeniem?”
Problem polega na tym, że jest to starotestamentowe myślenie. Prawa nie stosuje się do kontrolowania grzechu, a tak naprawdę zarówno w Liście do Rzymian 5:20 jaki 1 Liście do Koryntian 15:56 Paweł wyjaśnia, że prawo sprawia, że grzech jest jeszcze gorszy! Stąd ogromny brak zrozumienia 7 rozdziału Listu do Rzymian, ponieważ wielu myśli, że jest tam mowa o grzesznej naturze, a tymczasem jest to opis tego, jak prawo pobudza do grzechu! Więcej szczegółów znajduje się w moim artykule pt. “Na krzyżu umarła nasza grzeszna natura”.
„Jezus przyszedł wypełnić prawo, a nie usunąć je!” Bardzo często słyszę ten argument, gdy mówię o tych sprawach, więc pozwólcie, że zadamy hipotetyczne pytanie:
Powiedzmy, że masz w banku hipotekę na 500.000$. Wyobraź sobie teraz, że przychodzi jakiś bogaty człowiek i spłaca w ten dług w całości. Zabiera ze sobą kwit wpłaty, a ty otrzymujesz dokument stwierdzający, że cała hipoteka została spłacona. Przypuśćmy teraz, że na początku następnego miesiąca dostajesz z banku rachunek, w którym bank domaga się 2000$ miesięcznej wpłaty.
Co wtedy robisz? Idziesz prosto do tego banku z dokumentem stwierdzającym, że umowa, którą zawarłeś z bankiem została już spłacona w całości! Byłoby szaleństwem płacić dalej według starej, zakończonej już umowy!
W Ewangelii Mateusza 5:17-20 Jezus mówi, że:
- konieczne jest, aby standardy prawa zostały utrzymane, ponieważ w przeciwnym wypadku, ci, którzy nie wierzą w Niego, nie zdawaliby sobie sprawy z tego, że nie są w stanie wypełnić tego prawa!
- Mówiąc inaczej: prawo jest konieczne, ponieważ w przeciwnym wypadku nikt nie będzie zdawał sobie sprawy z tego, że potrzebuje łaski.
- Jezus zapłacił cały twój rachunek. Prawo zostało wypełnione. Paweł mówi, że prawo zostało przybite do krzyża wraz z Nim! (Kol 2:14).
Czy chodzi tylko o wypełnienie ceremonialnego prawa?
Tutaj właśnie sprawy się komplikują i chciałbym je jak najbardziej dla nas uprościć.
Widzicie, mnóstwo ludzi usiłuje rozbić to prawo na dwie (ceremonialne i moralne), albo na trzy części:
- ceremonialne,
- cywilne i
- moralne.
Często słyszę, jak ludzie wyjaśniają, że to ceremonialne prawo zostało przybite do krzyża.
Staramy się trzymać tej całkiem przyjemnej idei i możliwie największej części prawa, równocześnie pozbywając się jego części. Problem polega na tym, że Biblia nie rozbija prawa tak miło i gustownie, tak naprawdę nie robi tego zupełnie wcale.
Niemniej, nie zamierzam się sprzeczać o to czy prawo jest rozbite na części, czy nie, przyłóżmy więc nóż do szyi: Paweł wyjaśnia, że „prawo”, które już nie dotyczy życia wierzących, jest prawem, które zostało spisane na tablicach kamiennych” (2Kor 3:7).
O jakim prawie tu mowa? O ceremonialnym? Cywilnym? Oczywiście, chodzi tutaj o 10 przykazań, ponieważ tylko one zastały spisane na kamiennych tablicach.
- Paweł pisze wyraźnie i jednoznacznie i chce, aby każdy wiedział, że gdy mówi, że prawo nie ma już więcej zastosowania do życia chrześcijan chodzi mu o wszystko z czym przyszło!
- Jeśli czujesz potrzebę dzielenia prawa, w porządku, możesz to robić, dopóki wiesz, że całość została wypełniona w Chrystusie i całość jest dla niewierzących, a nie dla wierzących (1Tym 1:9).
Czy mamy iść i grzeszyć, ile tylko chcemy?
To najczęściej zadawane mi pytanie i dlatego nie będę się zajmował nim tutaj. Ci, którzy wierzą, że chrześcijanie mają grzeszną naturę lub być może nie tak, ale ciągle wydaje ci się, że właśnie to mówię, proszę o przeczytanie następujących artykułów (jest tego wiele więcej na mojej stronie, a pomogą ci zrozumieć również twoją sprawiedliwość w Chrystusie.)
- Na krzyżu umarła nasza grzeszna natura
- So you are saying it’s impossible to sin
- Extreme grace: A license to sin
W skrócie: grzesznicy grzeszą, święci nie.
Jeśli myślisz, że Bóg uczynił cię sprawiedliwym po to, abyś mógł dalej grzeszyć, to całkowicie minąłeś się z tym, że On uczynił cię sprawiedliwym.
Dla ludzi sprawiedliwych grzeszyć jest trudno. Jeśli myślisz, że piszę o tym, że nie możesz grzeszyć jako chrześcijanin, to wróć do tych artykułów.
O co więc mi chodzi?
Przede wszystkim pozwólcie mi powiedzieć, że nie namawiam do tego, żeby wytargać pierwszą część Biblii i nigdy jej ponownie nie czytać. Ona nadal jest częścią Biblii i Bóg nadal używa jej, aby nas nauczać i kierować. Duch Boży pomaga nam właściwie rozsądzać pisma, abyśmy rozumieli, jak je czytać w świetle Nowego Testamentu. Boża łaska jest obecna w Starym Testamencie i w Nowym tak samo obecna. Niemniej ten artykuł nie jest o Biblii, tylko o prawie.
Po drugie: nie twierdzę, że mamy już nigdy nie czytać prawa czy też, że prawo już nie istnieje. W prawie możemy znaleźć tony rzeczy, które mówią o tym, kim Bóg jest, i uczą nas łaski oraz miłosierdzia Bożego. Nie tylko to, lecz bez zrozumienia prawa, nasz grzech i jego konsekwencje nigdy nie będziemy w stanie w pełni sławić wolności, do której wprowadziła nas Boża łaska!
Niemniej musimy umieć właściwie oddzielić to, dla kogo jest to prawo. Jest ono dla niewierzących, a nie dla wierzących.
Musimy koniecznie zrozumieć to, ponieważ ci, którzy wchodzą pod prawo, wchodzą pod przekleństwo. Tak naprawdę mówi ono, że jeśli tak zrobisz jesteś „oddzielony od Chrystusa”, bardzo poważna plaga, moim zdaniem (Gal 5:4).
Bardzo ważne jest rozumieć, że prawo jest dobre, doskonałe i święte (Rzym 7:7-12), lecz najważniejsze jest, abyśmy pamiętali o jego przeznaczeniu. Tym celem jest doprowadzenie ludzi do końca ich możliwości, ono jest, aby popychać ludzi aż do momentu, gdy zrezygnują z prawa i zdecydują się polegać na Bożym darze łaski!
Prawo już nigdy nikogo nie zbawi, ani nie zrobi z nikogo lepszej osoby, bez względu na to czy to będzie wierzący czy niewierzący, ono jest po to, aby pokazać nam, jak bardzo zgubieni jesteśmy bez łaski.
Prawo jest lustrem, lecz nikt nigdy nie używa lustra do mycia się. Celem lustra jest pokazać ci brudną twarz – a nie umycie jej – do umycia brudnej twarzy potrzebny jest Jezus.
Kolejna reformacja
Kościół rozpaczliwie potrzebuje następnej reformacji, zbyt długo siedzimy okrakiem na płocie Nowego i Starego Przymierza.
Nie mieszamy prawa i łaski. Łaska + Prawo = Prawo.
Z łaski można korzystać wyłącznie wtedy, gdy nie jest rozcieńczona (dosł. „The only way to drink grace is undiluted”).
Niech będzie to dla nas priorytetem, aby utrzymywać właściwy kontekst prawa jako narzędzia służącego do prowadzenia ludzi do końca ich możliwości.
Musimy przestać głosić prawo, tak jakby było dla nas listą przepisów do przestrzegania. Nie jest to lista pomocnych moralnych wskazówek, na których musimy się skupić, aby je wypełnić.
Rujnuje mnie całkowicie fakt, że pierwszą rzeczą, której uczą się dzieci, gdy idą do kościoła to 10 przykazań! Czy nie czytaliśmy 2 Kor 3:14-15?
„Lecz umysły ich otępiały. Albowiem aż do dnia dzisiejszego przy czytaniu starego przymierza ta sama zasłona pozostaje nie odsłonięta, gdyż w Chrystusie zostaje zdjęta. Tak jest aż po dzień dzisiejszy, ilekroć czyta się Mojżesza, zasłona leży na ich sercu” – 2 Kor 3:14-15
Co robimy z naszymi dziećmi? Sobie samym?
Prawda jest taka, że zostaliśmy uwolnieni od Prawa i nasze życie w łase będzie wyglądało znacznie lepiej niż każdego, kto stara się zachować prawo. A to dlatego, że nie jesteśmy oczyszczani od zewnątrz, lecz od środka. Staliśmy się nowym stworzeniem.
Czy kiedykolwiek myślałeś o drzewie poznania dobra i zła. Jak Adam i Ewa mieli podobać się Bogu, gdyby nie poznali dobra i zła?
Prawda jest taka, że Bóg nigdy nie chciał, aby ludzka rasa żyła nieustannie starając się wyobrazić, czy coś jest złe czy dobre. On uczynił nas sprawiedliwymi, aby wszystko, cokolwiek robimy, było dobre.
Rozumiesz, największą przeszkodą w czynieniu dobra jest poznanie dobra i zła! Gdybyśmy zechcieli odłożyć na bok nasze pragnienie robienia tego, co dobre i unikania złego, a zamiast tego szli za Bożym głosem, bylibyśmy świadkami największych przemian w naszym życiu.
Co mogłoby się stać, gdybyśmy zaufali temu, że to Chrystus w nas jest dobry w tym, co robi. Że to Duch Święty wydaje owoc Ducha w nas, a nie my?
Jedyne czego wierzącemu potrzeba, aby żyć świętym życiem, to utrzymywać świadomość tego, że Bóg całkowicie nas zaakceptował jako Swoich synów i córki, że uczynił ich nowym stworzeniem i jednym ze Sobą, napełnił Duchem Świętym. Na zawsze.
Autor: Phil Drysdale
Źródło: poznajpana.pl
