Przypowieści Jezusa to krótkie historie, którymi Pan Jezus nauczał lud i swoich uczniów, aby mogli zrozumieć przesłanie Boga i Jego Królestwa poprzez porównawcze, symboliczne, refleksyjne i wiarygodne historie. Te nauczania można znaleźć w ewangeliach biblijnych (Nowym testamencie).
Termin przypowieść odnosi się do wypowiedzi literackiej opartej na alegorycznej narracji; służy do nauczania w sposób porównawczy przedmiotu, który nie jest wyraźny. Przypowieść ma zatem cel dydaktyczny, taki sam, jaki miał Jezus, gdy opowiadał ją swoim uczniom i ludowi.
Jezus poprzez swoje przypowieści starał się nauczać najgłębszych prawd duchowych w języku, który mógłby dotrzeć do wszystkich ludzi. Ten prosty styl nauczania kontrastował ze złożonym językiem ówczesnych żydowskich uczonych.
Przypowieści Jezusa
Jezus Chrystus podczas swojej posługi tu na ziemi w pewnych sytuacjach przekazywał przesłanie Królestwa Bożego ludowi i swoim uczniom poprzez przypowieści. Przypowieści Jezusa to jego nauki skoncentrowane w krótkich opowiadaniach, które ujawniają duchową prawdę. Historie te powstały w sposób symboliczny i porównawczy. Aby osoby, które jej wysłuchały, mogły zastanowić się i odkryć zawarte w nich prawdziwe przesłanie.
Porównania, których dokonał Jezus w swoich przypowieściach, dotyczyły wiarygodnych wydarzeń lub sytuacji. Większość z nich w prostych przykładach i z życia codziennego, aby ułatwić ich zrozumienie. Jezus opowiadał te przypowieści swoim uczniom i tłumowi, który zawsze za Nim podążał, by Go słuchać lub skorzystać z Jego mocy.
Dlaczego Jezus naucza w przypowieściach?
Jednak przesłanie Jezusa przekazane w przypowieściach nie zostało zrozumiane przez wszystkich, którzy je słyszeli. Pewnego razu uczniowie zapytali nauczyciela, dlaczego używa tego sposobu nauczania, a on odpowiedział, że jego przesłanie zrozumieją tylko ci, którzy wierzą w niego i w Boga, jego ojca (Mateusza 13:9-17).
„Kto ma uszy, niechaj słucha. I przystąpiwszy uczniowie, rzekli mu: Dlaczego mówisz do nich w podobieństwach? A On, odpowiadając, rzekł: Wam dane jest znać tajemnice Królestwa Niebios, ale tamtym nie jest dane. Albowiem temu, kto ma, będzie dane i obfitować będzie; a temu kto nie ma, i to, co ma, będzie odjęte. Dlatego w podobieństwach do nich mówię, bo, patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją. I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które powiada: Będziecie stale słuchać, a nie będziecie rozumieli; będziecie ustawicznie patrzeć, a nie ujrzycie. Albowiem otępiało serce tego ludu, uszy ich dotknęła głuchota, oczy swe przymrużyli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, i sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, a Ja żebym ich nie uleczył. Ale błogosławione oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą, Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.” – Mat 13,9-17
Ci o zatwardziałym sercu, którzy nie zaakceptowali Boga, choćby nie wiem jak bardzo słuchali, nigdy nie zrozumieją tajemnic królestwa Bożego i bez względu na to, jak bardzo będą mieli otwarte oczy, nigdy tego nie zobaczą. Te słowa Jezusa wypełniły to, co Bóg powiedział przez proroka Izajasza w Księdze Izajasza 30:9-14.
Wyjaśnienie udzielone przez Jezusa swoim uczniom jest niezbędne do zrozumienia tej formy nauczania. Wyjaśniając bardzo wyraźnie, że tajemnice Królestwa Bożego zostaną objawione tylko wierzącym. Aby ci mogli kultywować i wzrastać w wierze Jezusa Chrystusa.
Gdzie można znaleźć te przypowieści?
Przypowieści Jezusa można znaleźć w ewangeliach Biblii. Można je znaleźć w Ewangeliach Mateusza, Marka i Łukasza, gdzie powtarza się wiele z tych przypowieści. Podczas gdy ewangelista Jan sam opowiada tylko dwie przypowieści. Przypowieść o owczarni i dobrym pasterze, w rozdziale 10, Jana 10:1-18; i przypowieść o prawdziwej winorośli w rozdziale 15, Jana 15:1-17.
Oprócz dwóch przypowieści Jana w pozostałych trzech Ewangeliach, w sumie można znaleźć 43 przypowieści Jezusa. Dziesięć przypowieści o Jezusie powtarza się w trzech ewangeliach: Mateusza, Marka i Łukasza. Te 10 to przypowieści o:
- Lampa: Mateusz 5: 13-16 – Ew. Marka 4:21-23 – Ew. Łukasza 8:16-18 – Ew. Łukasza 11: 33-36
- Młode wino i stare bukłaki: Mateusz 9: 16-17 – Mk 2: 21-22 – Łk 5:36-39
- Siłacz ze związanymi rękoma: Mt 12:29-32 – Mk 3:27-29 – Łk 11:21-23
- Prawdy Jezusa: Mt 12:48-50 – Mk 3:33-35 – Łk 8:20-21
- Siewca: Mateusz 13:1-9 – Mk 4: 1-9 – Łk 8:4-8
- Ziarnko gorczycy: Mt 13:31-32 Mk 4,30-32, Łk 13,18-19
- Mały chłopiec: Mt 18:1-10 – Mk 9:35-37 – Łk 9:46-48
- Zabójcy winiarzy: Mt 21:33-44 – Mk 12:1-11 – Łk 20:9-18
- Drzewo figowe: Mateusz 24:32-35 – Mk 13:28-31 – Łk 21:29-31
- Czujny sługa: Mt 24:42-44 – Mk 13:34-37 – Łk 12:35-40
Ewangelia Mateusza
Ewangelista Mateusz, oprócz tych podzielonych, opisuje jedenaście przypowieści o Jezusie, które można znaleźć tylko w jego ewangelii. Oto przypowieści o:
- Słoma i belka: Mateusz 7:1-5
- Pszenica i kąkol: Mateusz 13:24-30
- Ukryty skarb: Ew. Mateusza 13:44
- Perła wielkiej wartości: Mateusz 13:45-46
- Sieć: Mateusz 13:47-50
- Człowiek rodzinny: Mateusz 13: 51-52
- Urzędnik, który nie chciał przebaczyć: Mt 18:23-35
- Robotnicy w winnicy: Ew. Mateusza 20:1-16
- Dwaj synowie: Mateusz 23:13-36
- Dziesięć dziewic: Mateusz 25:1-13
- Wyrok Ostateczny: Mateusz, 25:31-46
Ewangelia Marka
Ewangelista Marek, oprócz tych wspólnych, opisuje przypowieść o Jezusie, którą można znaleźć tylko w jego ewangelii. Ta przypowieść to: Przypowieść o wzroście nasienia w Marka 4:26-29
„I mówił: Tak jest z Królestwem Bożym, jak z nasieniem, które człowiek rzuca w ziemię. A czy on śpi, czy wstaje w nocy i we dnie, nasienie kiełkuje i wzrasta; on zaś nie wie jak. Bo ziemia sama z siebie owoc wydaje, najpierw trawę, potem kłos, potem pełne zboże w kłosie. A gdy owoc dojrzeje, wnet się zapuszcza sierp, bo nadeszło żniwo.” – Mar 4,26-29
Ewangelia Łukasza
Ewangelista Łukasz, oprócz tych wspólnych, opisuje dwanaście przypowieści o Jezusie, które można znaleźć tylko w jego ewangelii. Oto przypowieści o:
- Dwóch dłużników: Łukasza 7:41-47
- Dobry Samarytanin: Łukasza 10: 25-37
- Niemiły przyjaciel: Łukasza 11: 5-10
- Bogaty głupiec: Łukasza 12: 16-21
- Bezowocne drzewo figowe: Łukasza 13:6-9
- Przypowieść o synu marnotrawnym: Łukasza 15: 11-32
- Zagubiona moneta: Łukasza 15:8-10
- Przebiegły zarządca: Łukasza 16:1-8
- Bogacz i Łazarz: Łk 16: 19-31
- Bezużyteczny sługa: Łukasza 17:7-10
- Zły sędzia i natrętna wdowa: Łukasza 18:1-8
- Faryzeusz i poborca podatkowy: Łukasza 18:9-14
Przypowieści o Jezusie powtórzone u Mateusza i Łukasza
Dziewięć z 43 przypowieści Jezusa powtarza się w Ewangeliach Mateusza i Łukasza. Tych dziewięciu nie opisuje Marek w swojej ewangelii. Dziewięć przypowieści:
- Respondent: Mateusz 5: 21-26 – Łk 12: 57-59
- Ptaki: Mt 6:25-26 – Łk 12:22-26
- Lilie: Mt 6:28-34 – Łk 12:27-31
- Dom na skale: Mt 7:24-27 – Łk 6:47-49
- Drzewo i jego owoce: Mt 7:15-20 – Łk 6:43-45,
- Zakwas: Mateusz 13:33 – Łk 13:20-21
- Uczta weselna: Mt 22:1-14 – Łk 14:15-24
- Zagubiona owca: Ew. Mateusza 18:12-14 – Ew. Łukasza 15:1-7
- Talenty, miny: Mt 25:14-30 – Łk 19:11-37 (LINK1, LINK2)
Oprócz kanonicznych ewangelii biblijnych przypowieści Jezusa można znaleźć także w tych uznawanych za apokryficzne. Podobnie jak w przypadku Ewangelii Tomasza i Jakuba. Konkretnie w Ewangelii Tomasza znajduje się 17 wspomnianych przypowieści.
Tematy, które łączą niektóre przypowieści
W ewangeliach niektóre przypowieści mają wspólne przesłanie lub temat, który je łączy. Niektóre można znaleźć kolejno. W ten sam sposób mogą być w jednej ewangelii lub powtarzane w jednej lub kilku z nich. Zobaczmy, jakie są te przypadki poniżej:
- Przypowieść o ziarnku gorczycy i przypowieść o drożdżach: Centralnym i podobnym tematem między obiema przypowieściami jest ekspansja królestwa Bożego.
- Przypowieść o ukrytym skarbie i przypowieść o drogocennej perle: Przesłanie zawarte w tych dwóch przypowieściach jest wartością, jaką królestwo Boże powinno mieć w naszym życiu. Bóg chce, aby Jezus Chrystus był naszym najbardziej cenionym atutem, naszym prawdziwym skarbem.
- Przypowieść o zagubionej owcy, przypowieść o zagubionej monecie i przypowieść o synu marnotrawnym: To trio przypowieści z Ewangelii Łukasza zawiera centralny temat pokuty jako fundamentalnego działania, aby wejść do Królestwa Niebieskiego. Jezus żyje w sercach, które okazały szczerą skruchę.
- Przypowieść o wiernym słudze i przypowieść o dziesięciu dziewicach”: Te dwie przypowieści zawierają wątek eschatologiczny, a konkretnie o ostatnich czasach powtórnego przyjścia Pana. W tym celu Pan radzi, aby cały czas czuwać, aby być przygotowanym na jego przybycie.
- Cztery przypowieści, takie jak kąkol, bogaty głupiec, drzewo figowe i przypowieść o niepłodnym drzewie figowym: Łączy ich to, że wszystkie cztery zajmują się tematami eschatologicznymi. Każdy z nich jest inny.
Niektóre centralne tematy niezależnych przypowieści to na przykład:
- Przypowieść o nieużytecznym słudze: wiara i wierność Bogu
- Dobry Samarytanin: Miłość i Miłosierdzie
- Przypowieść o czujnym słudze: Trwajcie w wierze i modlitwie.
Porównanie czterech ewangelii
Cztery ewangelie są często porównywane do czterech postaci apokalipsy:
„Przed tronem także jakby morze szkliste podobne do kryształu; a w pośrodku, wokoło tronu cztery postacie pełne oczu z przodu i z tyłu. Postać pierwsza podobna była do lwa, postać druga podobna była do cielca, postać trzecia miała twarz jakby człowieczą, a postać czwarta podobna była do orła w locie. A każda z tych czterech postaci miała po sześć skrzydeł, a wokoło i wewnątrz były pełne oczu; i nie odpoczywając ani w dzień, ani w nocy śpiewały: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był i który jest, i który ma przyjść.” – Obj 4,6-8
Symbolika ta ma swój początek już w księdze Ezechiela i proroctwie mówiącym o rydwanie Bożym. Wraz z wielkim wiatrem i ognistym obłokiem, prorok dostrzegł cztery postacie, a każda z nich miała cztery twarze i cztery skrzydła. Każda postać posiadała twarz człowieka, lwa, orła i byka jednocześnie. „Szły tam, dokąd duch je prowadził” – pisze Ezechiel (Ez 1,12).
W kulturze żydowskiej postacie te opisywały również cztery strony świata i symbolizowały jego pełnię poprzez konstelacje na niebie, które wytyczały drogę. Opisywali je jako pierwsi uczeni asyryjscy. Według pogańskich wierzeń właśnie te cztery gwiazdozbiory (byk, lew, orzeł, wodnik-człowiek) wytyczały drogę do wieczności, czyli zapowiadały koniec starego świata i początek nowego. Tak samo cztery Ewangelie prowadzą wszystkie narody świata do poznania Boga.
Ewangelia Mateusza | Ewangelia Marka | Ewangelia Łukasza | Ewangelia Jana | |
Jezus jako: | Król Izraela | Sługa Pana | Syn Człowieczy | Syn Boży |
Czytelnik: | Żyd | Rzymianin | Grek | Świat |
Najważniejsze idee: | Prawo | Moc | Łaska | Chwała |
Każdy z ewangelistów w inny sposób podszedł do opisu życia Jezusa. Dzięki tym czterem Ewangeliom mamy pełny obraz Jezusa: Człowieka, Boga, Zbawiciela i Mesjasza. Wszystkie te symboliczne stworzenia mówią najpełniej o samym Jezusie Chrystusie, co potwierdza tekst odkryty na marmurowym bloku w okolicach Lidii:
„Jak człowiek cierpiał, jak wół został zabity na ofiarę, jak lew zwyciężył, jak orzeł wzleciał”
Przypowieści wypowiedziane przez Jezusa
Wykaz wszystkich przypowieści wypowiedzianych przez Jezusa:
Nazwa przypowieści | Ewangelia Mateusza | Ewangelia Marka | Ewangelia Łukasza | Ewangelia Jana |
Ślepy prowadzący ślepego | Łk 6,39 | |||
Dom zbudowany na skale | Mt 7,24-27 | |||
Dwaj dłużnicy | Łk 7,41-42 | |||
Duchy nieczyste | Mt 12,43-45 | |||
Bogaty głupiec | Łk 12,16-21 | |||
Czuwający sługa | Łk 12,37-40 | |||
Nieurodzajne drzewo figowe | Łk 13,6-9 | |||
Siewca | Mt 13,3-23 | |||
Kąkol i pszenica | Mt 13,24-30 | |||
Wzrost nasion | Mk 4,26-32 | |||
Ziarnko gorczycy | Mt 13,31-32 | |||
Zakwas w posiłku | Mt 13,33 | |||
Skarb ukryty na roli | Mt 13,44 | |||
Kupiec i drogocenna perła | Mt 13,45-46 | |||
Sieć zgarniająca ryby | Mt 13,47-50 | |||
Gospodarz | Mt 13,52 | |||
Nowy kawałek szaty | Łk 5,36 | |||
Wino w starych bukłakach | Łk 5,37-39 | |||
Zagubiona owca | Mt 18,12-14 | |||
Niemiłosierny sługa | Mt 18,23-35 | |||
Pasterz i owca | Jan 10,11-18 | |||
Dobry samarytanin | Łk 10,30-36 | |||
Arogancki gość | Łk 14,8-11 | |||
Zlekceważone zaproszenie | Łk 14,16-24 | |||
Budowa wieży | Łk 14,28-30 | |||
Król idący na wojnę | Łk 14,31-33 | |||
Zgubiona drachma – moneta | Łk 15,8-10 | |||
Syn marnotrawny | Łk 15,11-32 | |||
Nieuczciwy zarządca | Łk 16,1-8 | |||
Bogacz i łazarz | Łk 16,19-31 | |||
Pan i sługa | Łk 17,7-10 | |||
Niesprawiedliwy sędzia | Łk 18,1-8 | |||
Faryzeusz i celnik | Łk 18,10-14 | |||
Pracownicy w winnicy | Mt 20,1-16 | |||
Dziesięcioro sług, min (LINK1) | Łk 19,13-27 | |||
Dwóch synów | Mt 21,28-32 | |||
Niegodziwi wieśniacy | Mt 21,33-44 | |||
Szata weselna | Mt 22,1-14 | |||
Drzewo figowe | Mt 24,44 | |||
Powrót pana | Mt 24,45-51 | |||
Dziesięcioro panien | Mt 25,1-13 | |||
Talenty, miny (LINK1, LINK2) | Mt 25,14-30 | |||
Prawdziwa winorośl | Jan 15,1-2 |