Służba Prorocza

Apostoł Paweł zachęcał wierzących by starać się o dary duchowe a z pośród nich najbardziej o to aby prorokować. On chciał aby wszyscy prorokowali!

„A pragnąłbym, żebyście wy wszyscy mówili językami, lecz jeszcze bardziej, żebyście prorokowali; bo większy jest ten, kto prorokuje, niż ten, kto mówi językami, chyba żeby je wykładał, aby zbór był zbudowany.” – 1 Kor 14,5

Wiele osób jest przeciwnych prorokowaniu podobnie jak Jozue, sługa Mojżesza, który chciał zabronić prorokowania osobom spoza „elity wybranych”. Mojżesz się oburzył i powiedział, że chciałby aby najlepiej wszyscy prorokowali!

„I zstąpił Pan w obłoku, i przemówił do niego. Wziął też nieco z ducha, który był w nim, i złożył na siedemdziesięciu starszych mężach. A gdy duch spoczął na nich, prorokowali, co im się potem już nie zdarzyło. Lecz w obozie pozostali dwaj mężowie; jeden nazywał się Eldad, a drugi Medad; na nich także spoczął duch, gdyż i oni byli wśród wyznaczonych, ale nie wyszli ku namiotowi. Oni też prorokowali, lecz w obozie. I przybiegło pacholę, i oznajmiło Mojżeszowi: Eldad i Medad prorokują w obozie. Na to odezwał się Jozue, syn Nuna, usługujący Mojżeszowi od swojej młodości, i rzekł Panie mój, Mojżeszu, zabroń im tego. Odpowiedział mu Mojżesz: Czyż byłbyś zazdrosny o mnie? Oby cały lud zamienił się w proroków Pana, aby Pan złożył na nich swojego ducha!” – 4 Moj 11,25-29