Na samym wstępie trzeba wyraźnie zaznaczyć, że Biblia nie nakazuje ludziom wierzącym pościć. Post nie jest czymś, czego wymaga od nas Bóg, choć odnajdujemy w Piśmie Świętym dużo zachęty odnośnie tego, że jest on czymś dobrym, z czego możemy mieć wymierne korzyści. Pan Jezus nawet założył, że będziemy pościć (Mat 6,16).
Choć post w Piśmie Świętym jest prawie zawsze postem, w którym się nie je, istnieją też inne rodzaje postu. Wyrzeczenie się czegokolwiek, co przeszkadza w większym skupieniu się na Bogu, jest pewnego rodzaju postem (1 Kor 7,1-5). Zbyt często koncentrujemy się na tym, by nie jeść w trakcie postu. Powinniśmy raczej wtedy przestać patrzeć na rzeczy, które w tym świecie przyciągają naszą uwagę i zwrócić swoją uwagę na Boga. Post jest próbą pokazania Bogu i sobie samemu, że traktujemy naszą relację z Nim serio. Post pomaga nam uzyskać nową perspektywę i odnowić więź z Bogiem.
Post powinien być ograniczony w czasie, zwłaszcza wtedy, kiedy dotyczy on wstrzymania się od jedzenia. Zbyt długi okres bez jedzenia jest szkodliwy dla zdrowia. Post nie ma na celu „ukarania” naszego ciała, ale ma pomóc skupić się na Bogu. Nie powinien on też być pewnego rodzaju „dietą”. Nie pość dlatego, by schudnąć, ale raczej staraj się o głębszą relację z Bogiem. Tak naprawdę każdy może pościć. Niektórzy mogą nie być w stanie nie jeść (na przykład chorzy na cukrzycę) ale każdy może na pewien czas przestać coś robić, by skupić się na Bogu.
Post nie jest sposobem, by uzyskać od Boga to, czego chcemy. Post ma zmieniać nas, nie Boga. Nie jest on sposobem na to, by grać przed innymi bardziej duchowych, niż jesteśmy w rzeczywistości.
Poprzez oderwanie naszych oczu od tego, co dzieje się na tym świecie, możemy lepiej skupić się na Chrystusie. Post ma być czasem pełnym pokory i radosnej postawy.
„Kiedy (A gdy..) pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.” – Mat 6,16-18
Zaspokojenie głodu jest silną potrzebą, toteż zwycięstwo nad nim otwiera drogę do zwycięstwa nad każdą pokusą. Nie przypadkiem Pan Jezus rozpoczął swoją służbę od 40-dniowego postu:
„Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł. A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, wówczas łaknął. I przystąpił do niego kusiciel, i rzekł mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem. A On odpowiadając, rzekł: 'Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.” – Mat 4,1-4
Jezus rozpoczął dzieło odkupienia od zwycięstwa tam, gdzie pierwsi ludzie upadli – na polu apetytu, przez który zerwali i jedli z zakazanego drzewa. Jego 40 dniowy post oraz posłuszeństwo wobec Słowa Bożego był pierwszym ciosem, jaki zadał królestwu ciemności w boju o ludzkość.
Przed rozpoczęciem postu Jezusa czytamy, że był On pełen Ducha:
„A Jezus, pełen Ducha Świętego, powrócił znad Jordanu i był wodzony w mocy Ducha po pustyni…” – Łuk 4,1
Gdy natomiast powrócił z pustyni, gdzie pościł i pokonał pokusy diabelskie była w nim moc Ducha Św.:
„I powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o nim rozeszła się po całej okolicznej krainie.” – Łuk 4,14
Co innego jest być pełnym Ducha a co innego być w mocy Ducha. Duch był obecny w Jezusie począwszy od Jego chrztu. Lecz to właśnie post wspomógł Jezusa tak, że był w stanie pokonać słabości swego ciała i zwyciężyć pokusy diabelskie. Wyszedł z tego pojedynku z Bożą mocą i zwycięstwem, które mu później towarzyszyło przez całą Jego służbę nad wszelkimi dziełami diabła.
Pan Jezus zakładał, że wszyscy wierzący będą nie tylko modlili się i studiowali Słowo Boże, ale również pościli (Mt 6,16-17). W rezultacie przynosi on korzyść zarówno dla naszego ducha jak i ciała. Chrześcijanie powinni od czasu do czasu łączyć się w poście i w modlitwie zgody, tak jak lud Boży w Starym Testamencie (2 Kron 20,3-4) prosząc Boga o związanie działań królestwa ciemności, o skruszenie serc ludu Bożego, o otwarcie oczu niewierzących na Ewangelię…
Jak przeprowadzić post
Najlepiej kilka dni wcześniej zacząć już przyzwyczajać organizm i odstawić szkodliwe fastfood’owe pokarmy, by organizm nie przeżył nagłego szoku. Nasze ciała powinny być świątynią Ducha Świętego, a nie podtrutym organizmem. Apostoł Paweł napisał:
„Proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej.” – Rzym 12,1
Niewłaściwe jedzenie znieczula wrażliwość organizmu – smakową, umysłową i duchową. Umysł przesiąknięty toksynami ze złego pokarmu, alkoholu, kofeiny i innych używek nie rozpoznaje jasno spraw duchowych. Szatan wie o tym, dlatego stara się wepchnąć jak największą część populacji w niewolę nałogów już od naszej młodości.
W czasie postu najlepiej pić tylko wodę z sokiem wyciśniętym z cytryny. Pomoże to zniwelować negatywne symptomy, jakie towarzyszą oczyszczaniu organizmu i przyśpieszy ten proces. Do niedogodności jakie mogą pojawić się na początku postu należą: ból głowy, osłabienie, uczucie chłodu. Intensywność tych objawów zależy od tego jak wiele używek (czy lekarstw) stosowaliśmy w niedalekiej przeszłości. Procesowi oczyszczania towarzyszy nieco częstsze oddawanie moczu oraz obłożony język, a zatem i niezbyt przyjemny oddech. Im bardziej obłożony jest język, tym większe było zatrucie organizmu.
Ci, którzy mają problem z przebrnięciem przez pierwszy dzień postu mogą pić niesłodzone soki, albo rozpocząć post dopiero po śniadaniu czy wczesnym obiedzie, aby najtrudniejsze godziny (gdy łaknienie jest największe) przypadły na czas snu. Żołądek potrzebuje na strawienie posiłku 3-5 godzin, dlatego aby nie zakłócać tej pracy musimy wystrzegać się jedzenia między posiłkami i na 3-5 godzin przed spaniem, aby żołądek mógł odpocząć, tak jak inne organy. Kiedy żołądek musi pracować nad czymś, co mu wrzuciliśmy na dobranoc, wstajemy niewyspani.
Najtrudniejsze są pierwsze 2-3 dni postu, kiedy organizm usuwa najwięcej toksyn, stąd ból głowy, uczucie słabości i niewygody. W porach posiłku zajmij się czymś wymagającym aktywności całego ciała, na przykład szybkim spacerem, biegiem, ćwiczeniami, hobby czy absorbującą pracą. Badania wskazują, że regularne 30-minutowe ćwiczenia trzy razy w tygodniu nie tylko wzmacniają mięśnie i poprawiają wygląd, ale także, co za tym idzie, poprawiają samopoczucie. Bieg, spacer, pływanie, jazda na rowerze są wspaniałymi aktywnościami. Korzystaj z nich na codzień, nie tylko w czasie postu.
W czasie postu wzrasta odporność na choroby, gdyż energia zużywana na trawienie pokarmu może być użyta na wzmocnienie systemu obronnego. Wytrzymałość i kondycja fizyczna jak i sprawność umysłowa także wzrastają.
Po trzech dniach postu pojawia się uczucie lekkości, poprawia się samopoczucie. Zanika uczucie głodu. Zaczyna znikać niepotrzebny tłuszcz, a także różne obrzęki, krosty. Organizm karmi się chorą tkanką. Ma to odmładzający efekt, gdyż chora tkanka zostaje zastąpiona nową. To jest powodem wielu uzdrowień w rezultacie dłuższego postu.
Post dłuższy niż trzydniowy, wymaga picia dużej ilości wody! Nasz organizm jest w stanie wytrzymać jedynie 3 dni bez wody! Z dłuższego postu należy wychodzić również łagodnie, stosując dietę jarską i nie jedząc zbyt wiele od razu. Fizyczne korzyści postu są ogromne, ale jeszcze ważniejsze są błogosławieństwa duchowe. Poniżej ukazuję za Elmerem Townsem dziewięć biblijnych rodzajów postu.
Rodzaje postów
Biblia ukazuje post jako pomoc m.in. w obliczu następujących duchowych problemów:
- w szukaniu Boga (Jon 3,5),
- w poszukiwaniu odpowiedzi (Ps 35,13),
- w zbliżeniu się do Boga (Łuk 2,37),
- w uwolnieniu od wrogów (Est 4,16),
- przed rozpoczęciem misji, podjęciem ważnych decyzji (Dz Ap 13,2; 13,4; 14,23),
- przy uwalnianiu zdemonizowanych (Mat 17,21).
Boży mężowie również pościli. W Piśmie świętym znajdziemy przynajmniej dziewięć różnych rodzajów postów. Ich zestawienie obrazuje pewne ich funkcje i cele.
„Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, że podzielisz swój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi; twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą.” – Iz 58,6-8
Lecz to jest post, w którym mam upodobanie:
- rozwiązuj bezprawne więzy,
- zrywaj powrozy jarzma,
- wypuszczaj na wolność uciśnionych,
- łam wszelkie jarzmo,
- dziel swój chleb z głodnymi,
- biednych i bezdomnych przyjmuj do domu,
- gdy zobaczysz nagiego, przyodziej go,
- od swojego współbrata nie odwracaj się
1. Post uczniów Jezusa
„rozwiązuje bezprawne więzy” – Iz 58,6
Zatroskany ojciec przyprowadził do uczniów Jezusa syna, który miewał ataki epilepsji tak silne, że często wpadał w ogień lub wodę. Apostołowie nie potrafili go uzdrowić. gdy przyszedł Jezus, zgromił demona, który wyszedł i chłopiec wyzdrowiał.
„I przywiodłem go do uczniów twoich, ale nie mogli go uzdrowić. A Jezus odpowiadając, rzekł: O rodzie bez wiary i przewrotny! Jak długo będę z wami? Dokąd będę was znosił? Przywiedźcie mi go tutaj. I zgromił go Jezus; i wyszedł z niego demon, i uzdrowiony został chłopiec od tej godziny. Wtedy przystąpili uczniowie do Jezusa na osobności i powiedzieli: Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić? A On im mówi: Dla niedowiarstwa waszego. Bo zaprawdę powiadam wam, gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, to powiedzielibyście tej górze: Przenieś się stąd tam, a przeniesie się, i nic niemożliwego dla was nie będzie. Ale ten rodzaj nie wychodzi inaczej, jak tylko przez modlitwę i post.” – Mat 17,16-21
Słowa Jezusa dowodzą, że uczniowie byliby w stanie uzdrowić młodzieńca, gdyby zastosowali post. Moglibyśmy mieć większą skuteczność i wrażliwość na Ducha Św. w naszej służbie gdybyśmy częściej stosowali modlitwę połączoną z postem w przypadku modlitwy o uwolnienie. Więzami, o których pisze Izajasz mogą być skłonności do alkoholu, narkotyków, nikotyny, kofeiny czy niemoralnych praktyk seksualnych. Są one silnie zakorzenione w nas i niełatwo zerwać je samą siłą woli. Post i modlitwa mogą nam w tym pomóc, gdy jesteśmy uczniami Jezusa.
Nie powinniśmy tolerować naszych słabości ani szukać dla nich wymówek lub ukrywać. Bóg wybacza wyznane grzechy ale trwanie w nich osłabia nasze poczucie własnej wartości, siłę woli, czyniąc bardziej podatnymi na kolejne upadki.
2. Post Ezdrasza
„zrywa powrozy jarzma” – Iz 58,6
Ezdrasz był kapłanem w czasach, kiedy niewola babilońska dobiegła końca. Król perski Artakserkses wydał dekret zezwalający na odbudowę murów Jerozolimy i świątyni, przekazując na ten cel odpowiednie środki. Ezdrasz miał przewieść do Jerozolimy naczynia wywiezione ze świątyni przez Babilończyków. Droga przed nim i jego towarzyszami była długa i niebezpieczna. Zamiast prosić króla o eskortę Ezdrasz zarządził post aby u Boga wyprosić bezpieczną podróż. Bóg wysłuchał ich, i dotarli szczęśliwie do Jerozolimy. (Ezd 8,21-23).
W tym przypadku post pomógł w obliczu poważnych życiowych problemów oraz przeszkód w realizacji zleconej przez Boga misji. Podczas tego postu Bóg zdjął z Ezdrasza jarzmo, presję, strach tak, by mógł bez strachu radośnie i pewnie iść do przodu. Taki post wzmacnia wolę człowieka, daje przekonanie, że w mocy Bożej potrafimy przetrwać trudności, przezwyciężyć słabości, usunąć przeszkody.
3. Post Samuela
„wypuszcza na wolność uciśnionych” – Iz 58,6
Tkwiący po uszy w bałwochwalstwie Izraelici stracili Boże błogosławieństwo, ponosząc z rąk Filistyńczyków porażkę za porażką. Zdesperowani przynieśli Arkę Przymierza, bo myśleli, że sama jej obecność wystarczy do zwycięstwa, jednak ponieśli kolejną klęskę. Arka dostała się w ręce Filistyńczyków. Ci, szybko musieli ją zwrócić, gdyż przyniosła im dokuczliwe plagi. Kiedy postawiono ją w świątyni bożka Dagona, rankiem znaleziono jego posąg połamany przed Arką.
Z czasem Izraelici nawrócili się. Prorok Samuel zwołał ich do Mispy, gdzie żałowali za swe grzechy i modlili się. Filistyńczycy, gdy dowiedzieli się o zebraniu, wyruszyli, aby ich pokonać. Pełni strachu Izraelici zwrócili się do Samuela. Ten ogłosił post i wstawiał się za ludem. Tego samego dnia Filistyńczycy podeszli, aby wszcząć walkę, ale Bóg zagrzmiał donośnie nad nimi, wzbudzając taki popłoch w ich obozie, że zostali łatwo pobici. Odtąd nie napadali już na Izrael, aż do śmierci Samuela (1 Sam 4-8).
Przykład ten pokazuje, że prawdziwy post nie jest jedynie głodówką, lecz wiąże się z badaniem serc, wyznaniem grzechów, orędownictwem w modlitwie, duchową walką. Post zalecony przez proroka Samuela posłużył do duchowej odnowy. Ten post rozwiązał więzy Izraela, tak, że mogli w końcu uwolnić się od niszczącego wpływu Filistyńczyków.
4. Post Eliasza
„łamie wszelkie jarzmo” – Iz 58,6
Na górze Karmel prorok Eliasz odniósł wielkie zwycięstwo nad prorokami Baala. Bożek nie mógł wysłuchać ich petycji, bo był związany modlitwą Eliasza. Wszyscy fałszywi prorocy stracili życie. Bóg przyznał się do Eliasza, wskazując gdzie jest prawda. Eliasz miał nadzieję, że to wielkie duchowe zwycięstwo pociągnie Izrael ku Bogu. Liczył, że to osłabi wpływ, jaki miała odstępcza i występna królowa Izabel na króla izraelskiego Achaba. Zamiast tego, Izabel posłuszna knowaniom Szatana wydała wyrok śmierci na Eliasza.
Niedawno wyniesiony w górę prorok, znalazł się w ciemnej dolinie. Jego wysiłek wydawał się próżny. Poczuł się zapomniany przez Boga i opuszczony przez ludzi. Uległ depresji. Pragnął własnej śmierci. Wycieńczony położył się i zasnął. Zbudził go anioł Boży, który podał mu upieczony placek i dzbanek z wodą. Dotknąwszy proroka, anioł powiedział, by obudził się i posilił, gdyż przed nim długa droga.
Eliasz szedł czterdzieści dni bez jedzenia, aż dotarł do góry Choreb. Tam znalazł schronienie przed wrogami, a przede wszystkim pociechę i wsparcie Boga. Bóg zdjął ciężar, który Eliasz sam sobie nałożył. Prorok powrócił z nową wizją i entuzjazmem. Bóg znalazł mu pomocnika w osobie Elizeusza, który kontynuował rozpoczęte przez niego dzieło reformy. Izabel zaś zginęła z rąk własnych sług po wtargnięciu Jehu. (1 Król 18-19).
W powyższej historii, że post pomógł w zwycięstwie nad duchowymi i emocjonalnymi słabościami, jakimi Szatan pragnie pogrążyć nas w niewierze i depresji. Pomógł na nowo odczuć moc, miłość, troskę i bliskość Stwórcy, a także zburzyć złe myśli skierowane przeciwko osobie i służbie Eliasza.
5. Post wdowy
„podzielisz swój chleb z głodnym” – Iz 58,7
W czasie długiej suszy, jaka spadła na Izrael w rezultacie odstępstwa, w którym prym wiódł król Achab i Izabel, Bóg posłał Eliasza do fenickiej Sarepty, obiecując, że prorok znajdzie tam gościnny dom. Eliasz natknął się w miasteczku na wdowę, która zbierała drzewo. Poprosił ją o wodę, a gdy poszła, zawołał za nią:
„A gdy ona szła, aby nabrać, zawołał jeszcze na nią: Przynieś mi też, proszę, kawałek chleba. Lecz ona odpowiedziała: Jako żyje Pan, Bóg twój, że nie mam nic upieczonego, a tylko garść mąki w dzbanie i odrobinę oliwy w bańce. Oto właśnie zbieram trochę drwa, potem pójdę i przyrządzę to dla siebie i dla mojego syna, a gdy to zjemy, to chyba umrzemy. Lecz Eliasz rzekł do niej: Nie bój się! Idź i zrób, jak powiadasz, lecz najpierw przyrządź mi z tego mały placek i przynieś mi go, dla siebie zaś i syna swojego przyrządzisz później. Gdyż tak mówi Pan, Bóg Izraela: Mąka w garncu nie wyczerpie się, Oliwy w bańce nie zabraknie Aż do dnia, kiedy Pan spuści deszcz na ziemię. Poszła więc i postąpiła według słowa Eliasza, i mieli co jeść, ona i on, i jej rodzina, dzień w dzień. Mąka w garnku nie wyczerpała się, oliwy w bańce nie zabrakło według słowa Pana, które wypowiedział przez Eliasza.” – 1 Król 17,10-16
Gościnna Fenicjanka w swej tragicznej sytuacji zgodziła się zrezygnować ze swojego ostatniego jedzenia by pomoc Eliaszowi. Bracia Morawscy znani byli z tego, że pieniądze zaoszczędzone w rezultacie częstych postów inwestowali w działalność misyjną. Dzięki ich wyrzeczeniu wiele ludów na różnych kontynentach poznało Ewangelię.
Podobnie postąpiła niewiasta, która złożyła swe ostatnie pieniądze (grosze) w świątynnej skarbonie, a także chłopiec, który oddał swe dwie rybki i pięć chlebków Jezusowi a Ten je pomnożył. Tak postępowali ci Izraelici, którzy co trzeci rok oddawali dodatkową dziesięcinę na rzecz ubogich, sierot, wdów i Lewitów. Wszystkie te przykłady uczą zwracać uwagę na potrzeby innych przed własnymi.
6. Post apostoła Pawła
„wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna” – Iz 58,8
Apostoł Paweł znany przed swoim nawróceniem jako Saul z Tarsu służył Sanhedrynowi za narzędzie prześladowania pierwszych chrześcijan. Jego zwierzchnicy sądzili, że zdecydowane kroki zwalczą to, co uważali za herezję. Wysłali Saula do Damaszku z misją uwięzienia wszystkich, którzy naśladują Jezusa Chrystusa. W drodze spotkało go niezwykłe doświadczenie. Olśniła go wielka jasność, tak iż upadł na ziemię i usłyszał Boży głos.
„A gdy padł na ziemię, usłyszał głos mówiący do niego: Saulu, Saulu, czemu mnie prześladujesz? I rzekł: Kto jesteś, Panie? A On: Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz; Ale powstań i idź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić.” – Dz.Ap 9,4-6
Saul teraz uwierzył, że świadectwo uczniów Jezusa było prawdziwe. Pojął znaczenie słów Szczepana, w którego ukamienowaniu brał udział. Zrozumiał, że prześladując naśladowców Chrystusa był narzędziem ciemności. Przyjął Jezusa, jako swego Pana i Zbawiciela. Przez trzy dni pozostawał bez jedzenia i picia. Samotnie badał i korzył swe serce przed Bogiem. Odczuwał głęboki żal za to, że prześladował innych. Miłosierdzie Boże było jego jedyną nadzieją. Im więcej rozmyślał nad biblijnymi tekstami odnoszącymi się do Mesjasza, tym klarowniej widział wypełnienie ich w Jezusie z Nazaretu. Serce Saula pragnęło pojednania z Bogiem Ojcem i Synem. Jego modlitwy nie były daremne. Boża łaska obmyła jego serce. Po trzech dniach Bóg posłał do niego proroka Ananiasza, który modlił się o jego uzdrowienie i Saul odzyskał wzrok. Bóg powołał go na swego apostoła (Dz.Ap 9).
Post apostoła Pawła pomógł mu, gdy szukał mądrości i zrozumienia, by podjąć ważną decyzję. Takie decyzje dobrze poprzedzić postem i modlitwą o mądrość.
7. Post Daniela
„twoje uzdrowienie rychło nastąpi” – Iz 58,8
Wśród uprowadzonych do niewoli babilońskiej znalazł się Daniel i jego trzej przyjaciele, których przydzielono wraz z innymi zdolnymi młodzieńcami do królewskiej szkoły. Król, jako szczególny przywilej, wyznaczył im pokarmy ze swego stołu oraz wino, które sam pijał.
Daniel postanowił się nie kalać tym, co zgodnie ze Słowem Bożym było dla nich nieczyste. Wraz ze swymi trzema przyjaciółmi poprosił przełożonego o wodę i wegetariańską dietę. Prosili też o 10 dni próby. Po upływie tego czasu okazało się, że Daniel i jego trzej przyjaciele wyglądali znacznie lepiej, byli silniejsi a w czasie egzaminów osiągnęli dziesięciokrotnie lepsze rezultaty niż inni, którzy jadali z królewskiego stołu (Dan 1,5-17).
Daniel i jego przyjaciele zastosowali dietę, którą Bóg dał na początku Adamowi i Ewie. Słowo „jarzyny”, które występuje w oryginale odnosi się do jadalnych owoców i roślin. Tego rodzaju post pomógł im pokonać pożądliwość i rozwiązłość Babilonu i skupić się na Bogu, Jego pomocy i zaopatrzeniu. Gdy zaufali Stwórcy, On w ponadnaturalny sposób uzdrowił i wzmocnił ich ciała. Podobny post stosował też, jak zaraz zobaczymy Jan Chrzciciel.
8. Post Jana Chrzciciela
„twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą” – Iz 58,8
Jan Chrzciciel miał poprzedzić Mesjasza. Przygotowując się do tego dzieła spędził wiele lat w ustronnych miejscach, gdzie nic nie zakłócało jego społeczności z Bogiem. Jan przyjął śluby nazyrejczyka. Zgodnie z nimi żył bardzo wstrzemięźliwie. Nie znaczy to jednak, że spędzał czas na ascetycznej bezczynności. Odwiedzał zamieszkałe osiedla, aby mieć częsty kontakt z ludźmi. Swym przykładem pobudzał ludzi do sprawiedliwego życia a swoim słowem przygotowywał na przyjście Mesjasza.
Biblia mówi, że Jan nie pił wina a odżywiał się miodem i szarańczą. Termin „szarańcza” (gr. acridas) w starożytnych źródłach greckich odnosi się również do dziko rosnących korzeni i owoców. Sugeruje to, że Jan Chrzciciel mógł jeść właśnie taki pokarm. My również dzisiaj jako kościół otrzymaliśmy podobne zadanie, by przygotować ludzkości na przyjście Chrystusa.
9. Post Estery
„chwała Pańska będzie twoją tylną strażą” – Iz 58,8
W czasach króla Artakserksesa, diabeł planował całkowitą zagładę ludu Bożego. Do tego celu użył Hamana – wyniosłego i pysznego księcia. Uzyskawszy wysokie stanowisko Haman domagał się czci od wszystkich. Oparł mu się tylko Mardochaj, dlatego że służył prawdziwemu Bogu. Wiedząc, że jest Izraelitą, Haman podstępem skłonił króla, aby wydał dekret śmierci przeciw jego całemu narodowi.
Niedługo przedtem na królową wybrano Esterę, którą wychował właśnie Mardochaj, jej wuj. O tym nie wiedział Haman, ani król. Na wieść o okrutnym planie Hamana, Estera postanowiła wstawić się przed królem za swym narodem. Jednak zgodnie z perską tradycją, królowej groziła śmierć za wizytę u króla bez zaproszenia. Bywało zaś, że nie otrzymywała go przez całe miesiące, tymczasem termin wprowadzenia dekretu w życie był bliski. Zanim Estera zaryzykowała swe życie, zwróciła się do swych przyjaciółek i wuja Mardocheusza, mówiąc:
„Pośćcie i módlcie się za mnie. Przez trzy doby nocą i dniem nie jedzcie i nie pijcie. Ja i moje służebnice również będziemy pościć i modlić się w tej sprawie.”
W rezultacie Bóg mógł interweniować, ukazując królowi prawdziwą naturę Hamana. Haman zginął na szubienicy, którą postawił z myślą o Mardochaju. Plany, jakie Szatan knuł przeciwko ludowi Bożemu obróciły się wniwecz w rezultacie postu Estery i jej przyjaciół. (Est 3-8).
Ten rodzaj postu pomógł ochronić Izraela, bliskich przed atakami, śmiercią i zagładą. Sprawił, że plany Szatana zostały zniszczone a wrogowie zdemaskowani. Jeśli również czujesz, że jesteś w duchowej walce lub pod diabelską presją post może okazać się również pomocny. Nie unikaj konfrontacji, lecz jak Estera w pokorze, pokucie, poście wyjdź naprzeciw atakom. Proś Boga, by zdemaskował zwiedzenie oraz prawdziwą naturę tych, którzy głoszą kłamstwo pod płaszczykiem prawdy.
Zobacz też inne artykuły na temat postu:
