Pomimo, że współcześnie mamy wiele możliwości komunikacji to jednak poczucie izolacji (społecznej) nie zmalało. Wiele osób ma mnóstwo znajomych na Facebooku, a nie ma w swoim otoczeniu bliskich relacji. Czym jest izolacja? Jak ją pokonać?

Opis zjawiska

Im więcej kontroli na świecie, im więcej cyfrowej rewolucji, rozwoju elektroniki i social media tym bardziej zderzamy się z rosnącą wciąż ścianą jaką jest izolacja. Pojęcie izolacji rozumiane jest jako brak interakcji społecznych lub komunikacji z innymi ludźmi. Wyraża się poprzez brak kontaktu fizycznego z innymi, tworzenie barier społecznych lub mentalnych. Wśród powodów, dla których się izolujemy są m.in. problemy fizyczne wywołane np. niepełnosprawnością lub zaburzenia emocjonalne i psychiczne takie jak lęk czy depresja, urazy i zranienia. izolujące się osoby czują się samotne, mają poczucie, że są odłączone od świata, charakteryzują się niską samooceną. Często cierpią na depresję, unikają ryzyka i działalności zawodowej, która wymaga kontaktu z innymi.

Współcześnie mówi się również o wyzwaniu jakim są nowoczesne technologie (telefony komórkowe, tablety itd), z którymi człowiek obcuje na co dzień, ale które zamiast pomagać osłabiają relacje twarzą w twarz z rodziną i znajomymi. Globalna sieć, zamiast łączyć sprawia, że coraz więcej osób czuje się wyizolowanych i zagubionych. Izolacja jest złożonym zjawiskiem, które może mieć różne przyczyny, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Poniżej przedstawiam niektóre z tych przyczyn:

1. Problemy Zdrowotne:

Choroby psychiczne, takie jak depresja, schizofrenia czy zaburzenia lękowe, mogą prowadzić do izolacji.
Choroby przewlekłe i niepełnosprawności również mogą sprawić, że ludzie wycofują się ze społeczeństwa.

2. Brak Umiejętności Społecznych:

Trudności w nawiązywaniu i utrzymaniu relacji mogą prowadzić do izolacji społecznej.

3. Niskie Poczucie Wartości i Brak Poczucia Przynależności:

Osoby z niskim poczuciem wartości mogą unikać kontaktu społecznego, bojąc się odrzucenia.

4. Trauma i Strata:

Przeżycie traumy, żałoby lub straty może skłonić ludzi do wycofania się od innych.

5. Zmiana Życiowa:

Przejście na emeryturę, przeprowadzka, zmiana pracy mogą prowadzić do izolacji przez utratę sieci wsparcia.

6. Egocentryzm i Narcyzm:

Skoncentrowanie na własnych potrzebach i brak empatii mogą odstręczać innych.

7. Technologia i Media Społecznościowe:

Pomimo możliwości łączenia, nadmierne korzystanie z technologii może prowadzić do izolacji w rzeczywistości.

8. Dyskryminacja i Wykluczenie Społeczne:

Osoby doświadczające dyskryminacji z powodu rasy, płci, orientacji seksualnej itd., mogą być izolowane przez społeczeństwo.

9. Ubóstwo i Bezrobocie:

Brak środków finansowych oraz brak pracy mogą utrudniać uczestnictwo w życiu społecznym.

10. Uzależnienia:

Osoby uzależnione od substancji psychoaktywnych często izolują się od bliskich i znajomych.

11. Wiek:

Starsi ludzie są bardziej narażeni na izolację, zwłaszcza po utracie bliskich i przyjaciół.

12. Strach i Nieufność:

Strach przed ludźmi, przed światem zewnętrznym, nieufność mogą prowadzić do autoizolacji.

Wszystkie te elementy w jakiś sposób negatywnie wpływają na nas i przynoszą izolację. Między innymi w księdze Malachiasz czytamy o tym, że w czasach ostatecznych Bóg będzie łączył ludzi, budował połączenia pomiędzy pokoleniami. Ojcowie i synowie to reprezentanci dwóch pokoleń, ale też obraz bliskich relacji o których coraz trudniej dzisiaj.

„Oto Ja posyłam wam proroka Eliasza, Zanim nadejdzie dzień Pański, Wielki i straszliwy. On zwróci serce ojców ku synom, a serce synów ku ojcom, Bym nie przyszedł i nie zniszczył kraju klątwą.” – Mal 4,5-6 (BT).

To proroctwo jest często rozumiane jako zapowiedź tego, że przed dniem Pańskim (dniami ostatecznymi) nastąpi pojednanie między ojcami a synami, czyli ogólnie rzecz biorąc, pojednanie w rodzinach. W wersetach tych pojęcie „serca ojców” i „serca synów” zwracających się ku sobie może oznaczać przywrócenie relacji rodzinnych i harmonii międzypokoleniowej.

W czasach ostatecznych Bóg zwraca naszą uwagę na ważność relacji i rodziny

Walka o rodzinę

Egoistyczna miłość i grzech oddzielają nas od ludzi i Boga

Już na samym początku Biblii widzimy, że nie jest dobrze, gdy człowiek jest sam. Nie jest wtedy szczęśliwy. Bóg od razu naprawia ten błąd i przynosi równowagę i szczęście!

„Pan Bóg też rzekł: Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem pomoc zdatną dla niego.” – 1 Moj 2,18

W życiu potrzebujemy RÓWNOWAGI i innego spojrzenia na pewne rzeczy. Najlepszym miejscem, choć nie jedynym, by to zdobyć jest rodzina.

Jednym z miejsc, gdzie uczymy się równowagi, balansu, pokory, sprawiedliwości i prawdziwej, nieegoistycznej miłości jest rodzina.

Jedną z przyczyn izolacji jest brak pokory, kult siebie samego i własnych pragnień. W biblijnej księdze przysłów czytamy takie zdanie:

1 – „Kto się oddziela, szuka swojego pragnienia, na wszelką mądrość się burzy.” ASV
2 – „Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.” BG
3 – „Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.” UBG
4 – „Za żądzą idzie odludek i z każdą radą wojuje.” BT
Przyp 18,1

Jedną z przyczyn izolacji może być egocentryzm. Gdy obstajemy tylko przy własnym zdaniu nie idąc na kompromis z nikim, kto myśli inaczej. Izolacja jest diabelską pułapką, by oddzielić nas od grupy wsparcia, osłabić i wyeliminować.

Wszelkiego rodzaju wynaturzenia seksualne są efektem kultu przyjemności i kultu siebie samego. Stawianie swoich przyjemności (żądze) na pierwszym miejscu kosztem innych osób, co prowadzi do upadku rodziny, w której podstawą jest równowaga, pokora i miłość.

Biblia sporo mówi na ten temat w kontekście dni ostatecznych. Apostoł Paweł tak nas poucza:

„A to wiedz, że w dniach ostatecznych nastaną trudne czasy: Ludzie bowiem będą samolubni [kochający siebie], chciwi [wszystko tylko dla siebie], chełpliwi [podkreślający swoje], pyszni [wynoszący się ponad innymi], bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni [brak szacunku dla autorytetu innych], niewdzięczni [dla innym], bezbożni [oddzielający się od Boga], bez serca [dla innych], nieprzejednani [tylko ich zdanie się liczy], przewrotni, niepowściągliwi, okrutni [wobec innych], nie miłujący tego, co dobre, Zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga, Którzy przybierają pozór pobożności, podczas gdy życie ich jest zaprzeczeniem jej mocy; również tych się wystrzegaj. Albowiem z nich wywodzą się ci, którzy wdzierają się do domów i usidlają kobiety opanowane przez różne pożądliwości, które zawsze się uczą, a nigdy do poznania prawdy dojść nie mogą.” – 2 Tym 3,1-7

To umiłowanie przyjemności tego świata i grzechu oddziela ludzi od dobrego, świętego Boga i ludzi!

„Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś nie wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego. A na tym polega sąd, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność, bo ich uczynki były złe. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie zbliża się do światłości, aby nie ujawniono jego uczynków. Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą, dąży do światłości, aby wyszło na jaw, że uczynki jego dokonane są w Bogu.” – Jan 3,18-21

Bóg łączy ludzi i tworzy duchową Rodzinę

Kościół jest bezpiecznym domem dla potrzebujących, jednym ciałem i połączonym organizmem. Kościół jest rodziną! Potrzebujemy siebie nawzajem, by się zachęcać, budować, wspierać, motywować i modlić się za siebie.

Bóg poprzez kościół łączy ludzi ze sobą i innymi!

Jedną z ostatnich modlitw Jezusa na ziemi była tak zwana modlitwa arcykapłańska w której modlił się On o jedność pomiędzy nami. Oto fragment tej modlitwy:

„A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie. Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. A Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy. Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś.” – Jan 17,20-23

Apostoł Paweł również zachęca nas do trwania razem jako jedna rodzina i nie izolowania się zwłaszcza w kontekście zbliżających się czasów ostatecznych.

„I nawzajem badajmy się ku pobudzaniu się do miłości i dobrych uczynków. Nie opuszczajmy swego zgromadzenia, jak niektórzy mają zwyczaj, ale zachęcajmy się nawzajem, a tym bardziej, że widzicie, iż dzień się przybliża.” – Hebr 10,24-25

Inspirujące wypowiedzi

„Jeśli jesteś samotny, kiedy jesteś sam, jesteś w złym towarzystwie.” – Jean-Paul Sartre

„Izolacja jest najważniejszym czynnikiem deprywacji” – Paulo Coelho

Przykład zagubionej owcy

Poniższa owca uciekła z farmy i spędziła 6 lat w górach, podczas których wyrosło na niej 28 kg wełny. Wilki próbowały ją zjeść, ale ich zęby nie były w stanie przeniknąć przez wełnę. Owca prawie nie widziała na oczy i nie była w stanie już chodzić. Cały czas się przewracała i nie potrafiła wstać, tym bardziej gdy jej futro nasiąkało wodą.

owcza izolacja - kosciol.czest.pl — owcza izolacja – kosciol.czest.pl

Izolacja prowadzi nas również w miejsce, gdzie „obrastamy w piórka” i stajemy się „odporni” na wszystko. Ta sytuacja sprawia, że nie jesteśmy w stanie dobrze oceniać sytuacji przez brak wsparcia innych, którzy przynoszą do naszego życia równowagę.

Im dłużej przebywamy na „odludziu” tym bardziej potrzebujemy przycięcia „obrastających piórek” by widzieć wyraźniej innych i siebie oraz potrafić iść przez życie. Potrzebujemy porządnej korekty, strzyżenia. Potrzebujemy regularnej korekty by nie obrastać w „piórka” i nie izolować się.

Koniec

Aby pokonać izolację, konieczne jest podejmowanie działań zarówno na poziomie indywidualnym, społecznym jak i duchowym. Oto kilka sposobów, jak można przeciwdziałać izolacji:

Na Poziomie Indywidualnym:

Potrzebujemy budować silne relacje z rodziną i przyjaciółmi. Trenowanie umiejętności komunikacji, szukać pasji i zainteresowań, które można podzielić z innymi.