„Wtedy rzekł Abram do Lota: Niechże nie będzie sporu między mną a tobą i między pasterzami moimi a twoimi, jesteśmy przecież braćmi. Czyż cały kraj nie stoi przed tobą otworem? Odłącz się więc ode mnie! Jeśli chcesz pójść w lewo, ja pójdę w prawo, a jeśli chcesz pójść w prawo, ja pójdę w lewo. Wtedy Lot podniósłszy oczy, widział, że cały okręg nadjordański – zanim Pan zniszczył Sodomę i Gomorę – był obfity w wodę, jak ogród Pana, jak ziemia egipska, aż do Soaru. I wybrał sobie Lot cały okręg nadjordański. I wyruszył Lot na wschód. Tak rozstali się obaj ci mężowie. Abram zamieszkał w ziemi kanaanejskiej, natomiast Lot przebywał w miastach okręgu nadjordańskiego i rozbijał swe namioty aż do Sodomy. A mieszkańcy Sodomy byli źli i bardzo grzeszni wobec Pana. I rzekł Pan do Abrama po odłączeniu się Lota od niego: Podnieś oczy swoje i spojrzyj z miejsca, na którym jesteś, na północ i na południe, i na wschód i na zachód, Bo całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i potomstwu twemu na wieki, I rozmnożę potomstwo twoje jak proch ziemi, tak że jeśli kto zdoła policzyć proch ziemi, również potomstwo twoje będzie mogło być policzone. Wstań i przejdź ten kraj wzdłuż i wszerz, bo tobie go dam.” – 1 Moj 13,8-17
Na początku Bóg przemówił tylko do Abrahama by wyszedł ze swojej ziemi, jednak on próbował „wesprzeć” się jeszcze innymi osobami w tej wędrówce, ponieważ nie zaufał do końca Bogu. Chciał mieć jeszcze przy sobie dodatkowe wsparcie w postaci Lota.
Bóg jednak swą obietnicę dał tylko Abrahamowi więc nie mógł jej zrealizować dopóki był z nim jego bratanek. Chciał wprowadzić do Ziemi Obiecanej tylko Abrahama i jego rodzinę, więc by Boży plan mógł się zrealizować musieli się rozstać.
Wielokrotnie jest tak, że Bóg ma dla naszego życia plan, ale… jest wiele rzeczy, przyzwyczajeń, niewłaściwych znajomości które chcemy sobie pozostawić ze starego życia z sobą. Szkoda nam się z nimi rozstać, pomimo tego, że mają na nas negatywny wpływ. Musimy się z nimi rozstać!
„Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, I odnówcie się w duchu umysłu waszego, A obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.” – Ef 4,22-24
Lot pierwszy wybrał ziemię, która położona była na wschodzie. Wizualnie lepsza, żyźniejsza, piękniejsza dlatego poszedł on właśnie w tamtym kierunku. Tak naprawdę jego ciało, emocje i wzrok wybrały tą ziemię. Nie zwrócił on uwagi na to, że ziemia ta była również siedliskiem zła i miejscem gdzie mieściła się Sodoma i Gomora.
Naszym życiem nie może kierować pożądliwość ciała, oczu czy pycha życia ale Duch Św. Widzimy to w Biblii na wielu przykładach. Daniel np. nie chciał splamić się „dobrym” jedzeniem ze stołu królewskiego, Józef wolał trafić do więzienia niż spać z żoną swojego pana Potyfara. Samuel natomiast gdy wybierał przyszłego króla dostał lekcję od samego Boga:
„Ale Pan rzekł do Samuela: Nie patrz na jego wygląd i na jego wysoki wzrost; nie uważam go za godnego, albowiem Bóg nie patrzy na to, na co patrzy człowiek. Człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce.” – 1 Sam 16,7
W końcu sam Jezus gdy walczył z Diabłem zmagał się z tymi samymi oszustwami:
„Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich. I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon. Wtedy rzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisano: Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz.” – Mat 4,3-10
Odparł On atak pożądliwości oczu, gdy diabeł pokazał mu królestwa świata i ich chwałę. Wszyscy doświadczamy podobnych ataków i musimy nauczyć się dobrze i mądrze wybierać zgodnie z tym, co Bóg do nas mówi i co jest Jego wolą a nie to, co nam się podoba.
Wiele rzeczy może zaślepić nasz wzrok podobnie jak Lota. Potrzebujemy pytać o wszystko Boga zanim podejmiemy jakakolwiek decyzję. Lot wszedł do swojej ziemi z wielkim bogactwem a gdy wychodził z niej nie miał już nic poza swoją rodziną i najbliższymi osobami. Jego decyzja przyniosła mu wielką stratę i niech to będzie dla nas wielką lekcją zanim będzie za późno!
