Biblia, Pismo Święte – wyjątkowa księga

Wciąż na nowo, niczym zacinającą się płytę słyszę pytanie: „ale pan chyba nie czyta Biblii?” albo ktoś inny dodaje, że „Biblia to książka, jak każda inna, wymieniana pośród wielu tytułów”. Nie brakuje osób, które mają Biblię w swoim księgozbiorze. Dumnie wystawiają ja pośród innych dzieł, choć jest zakurzona i nie otwierana od lat.

Inni ludzie z kolei pogardzają Biblią i traktują ją lekceważąco, dziwiąc się, że ktoś mógłby jej poświęcać większą uwagę. Według takich ludzi czytanie Biblii to przejaw ignorancji. Wielu niewierzących próbuje obalić twierdzenie, że Biblia jest Słowem Boga skierowanym do ludzi. Jednak po bliższym przyjrzeniu się tej kwestii możemy dojść do wniosku, że ludzie, którzy powątpiewają w Biblię to ludzie stronniczy, uprzedzeni i nieoczytani.

Biblia tak naprawdę to wyjątkowa księga i powinna zajmować honorowe miejsce pośród innych ksiąg świata. Profesor M. Montiero Williams, były wykładowca sanskrytu w Boden jest tego samego zdania. Poświęciwszy 42 lata studiowaniu ksiąg Wschodu, porównał je z Biblią i odrzekł:

„Jeśli chcecie, ustawcie wszystkie księgi Wschodu na stosie po jednej stronie biurka a po drugiej stronie postawcie jedną Biblię. Niech dzieli je szeroka przestrzeń. Bo […] istnieje przepaść pomiędzy nią a tak zwanymi księgami Wschodu, przepaść dzieląca je całkowicie i na zawsze.” – Collett, AAB, ss.314-315

Biblia jest wyjątkową księgą z wielu powodów a kilka z nich podamy poniżej.

Wyjątkowa ciągłość

Biblia jako jedyna księga była:

• Pisana w ciągu około 1500 lat.
• Pisana przez ponad 40 autorów z najrozmaitszych środowisk – królów, dowódców wojskowych, wieśniaków, filozofów, rybaków, celników, poetów, muzyków, mężów stanu, uczonych i pasterzy (np. Mojżesz był przywódcą politycznym i sędzią kształconym w szkołach Egiptu. Dawid był królem, poetą, muzykiem, pasterzem i żołnierzem. Amos był również pasterzem. Jozue był dowódcą armii. Nehemiasz był podczaszym na dworze pogańskiego władcy. Daniel był ministrem. Salomon był królem i filozofem. Łukasz był lekarzem i historykiem. Piotr był rybakiem. Mateusz był celnikiem. Paweł był rabinem. Marek był sekretarzem Piotra.)
• Pisana w różnych miejscach: przez Mojżesza na pustyni, przez Jeremiasza w lochu, przez Daniela w górach i w pałacu królewskim, przez Pawła w więzieniu, przez Łukasza w podróży, przez Jana podczas wygnania na wyspie Patmos.
• Pisana w różnych okresach: przez Dawida w czasach wojny, przez Salomona w czasach pokoju i pomyślności…
• Pisana w różnych nastrojach: Niektórzy pisali ją w stanie wielkiej radości, inni pisali pogrążeni w smutku i rozpaczy. Niektórzy w okresach wewnętrznej pewności i przekonania a inni w okresach zwątpienia i zagubienia.
• Pisana na trzech kontynentach: w Azji, Afryce i Europie.
• Napisana w trzech językach: Hebrajskim (Stary testament), Aramejskim (Część Starego i Nowego Testamentu. Jest to język Bliskiego Wschodu od VI wieki przed Chr. – czasów Aleksandra Wielkiego) i Greckim (Prawie cały Nowy Testament. Za czasów Jezusa był to tak popularny język jak obecnie język angielski).
• Pisana w najrozmaitszych stylach literackich jak: poezja, narracja historyczna, pieśń, utwory miłosny, traktat dydaktyczny, osobista korespondencja, pamiętnik, satyra, biografia, autobiografia, prawodawstwo, proroctwo, przypowieść, alegoria…
• Biblia porusza setki kontrowersyjnych zagadnień i gorących tematów jak: małżeństwo, rozwód i powtórne małżeństwo, homoseksualizm, cudzołóstwo, posłuszeństwo władzy, prawdomówność, kłamstwo, kształtowanie charakteru, rodzicielstwo, charakter i objawienie się Boga…
• Pomimo różnorodności i długiego odstępu czasu jest niesamowicie spójną całością.
• Wśród wszystkich bohaterów Biblii najważniejszy, obecny od początku do końca, jest jedyny, prawdziwy i żywy Bóg, który objawił się poprzez Jezusa Chrystusa.

W Starym Testamencie Prawo stanowi fundament Chrystusa, księgi historyczne ukazują przygotowanie na przyjście Chrystusa, dzieła poetyckie wskazują na Chrystusa, a proroctwa dają wyraz oczekiwania na Niego. W Nowym testamencie Ewangelie opisują w sposób historyczny życie Chrystusa, Dzieje Apostolskie opowiadają o tym jak jego uczniowie kontynuują jego naukę i doświadczają cudów i znaków. Listy zawierają interpretację słów Jezusa i Jego przesłania a Apokalipsa to wypełnienie się wszystkich rzeczy w Chrystusie i podsumowanie całej Biblii. Od początku do końca Biblia jest skupiona na Chrystusie. Wątkiem jednoczącym treść Biblii jest również wybawienie od grzechu i potępienia, co prowadzi do życia całkowicie przemienionego, nie kończącego się szczęścia w Bożej obecności.

W całej Biblii, od Księgi Rodzaju po Apokalipsę, wśród wszystkich autorów panuje zdumiewająca wzajemna zgodność!

Pomimo swojej różnorodności Biblia prezentuje jedną, rozwijaną wciąż opowieść – o Bożym odkupieniu. Norman Geisler i Wiliam Nix tak to ujmują:

„Raj Utracony w Księgi Rodzaju staje się w Apokalipsie Rajem Odzyskanym. Brama do drzewa Życia, zamknięta w Księdze Rodzaju, zostaje otwarta w Apokalipsie już na zawsze.” – Geisler, Nix, GIB ’86, s.28

Choć na Biblię składa się wiele ksiąg napisanych przez wielu autorów, to owa harmonijna ciągłość świadczy o jej jedności. Jak zauważył F.F. Bruce:

„Każda część ludzkiego ciała można objaśnić właściwie, jedynie gdy odniesie się ją do ciała jako całości. Podobnie tez każdą część Biblii można właściwie wyjaśnić, jeśli się ją odniesie do całej Biblii” – Bruce, BP, s.89

Postawmy zatem księgi biblijne naprzeciw antologii klasyki literatury zachodniej, wydanej pod tytułem Great Books of the Western World (Wielkie księgi świata zachodniego). Praca zawiera wyjątki z ponad 450 dzieł napisanych przez blisko 100 autorów w okresie 25 wieków. Homer, Platon, Arystoteles, Plotyn, Augustyn, Tomasz z Akwinu, Dante, Hobbes, Spinoza, kalwin, Rousseau, Szekspir, Hume, Kant, Darwin, Tołstoj, Whitehead, Joyce… to zaledwie kilkunastu z nich.

Choć ci autorzy należą do kręgu „kultury zachodniej”, prezentują często krańcowo odmienne poglądy i to na każdy nieomal temat! Choć bywają w ich poglądach cechy wspólne, to znajdują się tak jednak stanowiska i podejścia wzajemnie sprzeczne. Często występuje rozbudowana krytyka i obalanie podstawowych idei zaproponowanych przez poprzedników. Świadczy to o tym, że owy „zbiór ksiąg” jest po prostu zlepkiem różnych poglądów.

Wyjątkowość Biblii pokazuje między innymi to, że jest to księga natchniona, która stanowi pewną całość. Zachęca każdego człowieka szczerze poszukującego prawdy aby rozważył jej wyjątkowe przesłanie i spojrzał na nią jak na całość a w niej główną postać Zbawiciela Świata.

Wyjątkowy zasięg

Nieraz mówi się o książkach, które trafiają na listę bestsellerów, osiągając kilkusettysięczne nakłady. Znacznie rzadziej trafiają się książki, których sprzedano ponad milion, a jeszcze rzadziej takie, których sprzedaż przekroczyła 10 milionów. Tym bardziej zdumiewa fakt, że liczba sprzedanych Biblii zamyka się w miliardach. Miliardach! Jest to wynik, który jest wyższy od jakiejkolwiek innej książki w historii. Żadna książka nie może się równać z Biblią pod względem liczby egzemplarzy wydanych na całym świecie.

Biblia lub jej część tylko w 1998 roku została rozprowadzona w niesamowitej ilości 585 milionów sztuk na całym świecie!

Według 1998 Scripture Distribution report (Raport dystrybucji Pisma Świętego za rok 1998), wydanego przez United Bible Societies (Zjednoczone Towarzystwo Biblijne), tylko za rok 1998 organizacje członkowskie miały za zadanie rozprowadzić 20,8 mln egzemplarzy całej Biblii i 20,1 min egzemplarzy Nowego Testamentu. Jeśli doliczyć do tego publikacje obejmujące niektóre księgi biblijne a także fragmenty na dany temat to liczba ta sięga w 1998 roku niesamowitej wartości 585 milionów sztuk. A mówimy tylko o Bibliach rozprowadzonych przez Zjednoczone Towarzystwo Biblijne!

Wyjątkowa liczba przekładów

Liczba przekładów Biblii jest co najmniej tak samo imponująca jak jej nakład. Większość książek jakie są na rynku nie doczeka się nigdy przekładu choćby na jeden język. Bardzo mało z nich tłumaczona jest na wiele języków. Tymczasem według danych Zjednoczonego Towarzystwa Biblijnego Biblia (lub jej część) została dotychczas przetłumaczona na ponad 2200 języków! Są to języki, którymi posługuje się ponad 90% ludności świata. Żadna inna książka w dziejach świata nie była przekładana tyle razy, co Biblia. Wszystkie powyższe dane można sprawdzić na stronie http://biblesociety.org

Biblia (lub jej część) została dotychczas przetłumaczona na ponad 2200 języków! Są to języki, którymi posługuje się ponad 90% ludności świata.

Dlaczego warto czytać różne przekłady Biblii i parafrazy?

Warto czytać różne przekłady, tłumaczenia Biblii i parafrazy z dwóch ważnych powodów. Po pierwsze, oryginalnie Biblia została napisana przy użyciu 11280 hebrajskich, aramejskich i greckich słów. Typowy przekład, np. angielski Biblii, tłumaczy ją przy pomocy około 6000 słów. Zatem oczywiste jest, że pewne niuanse i odcienie znaczeniowe mogły umknąć, dlatego bardzo pomocne jest porównywanie tłumaczeń.

Po drugie, bywa, że umyka nam pełny wydźwięk znanego wersetu biblijnego. Nie z powodu słabego tłumaczenia, ale po prostu dlatego, że jesteśmy już z jego treścią osłuchani. Wydaje nam się, że wiemy o czym dany fragment mówi, ponieważ czytaliśmy go już wielokrotnie. Dlatego lepiej jest sprawdzać te fragmenty w innych tłumaczeniach i parafrazach, by spojżeć na nie w inny, świeży sposób.

Wyjątkowa wierność i ponadczasowość

Pomimo upływu czasu

Biblia była widoczna i popularna w każdym okresie czasu. Była ona spisana na nietrwałym materiale, aż do czasu wynalezienia druku przez setki lat była wielokrotnie kopiowana ręcznie i nigdy nie utraciła nic ze swego stylu i treści. Nigdy też nie groziło jej zapomnienie. W porównaniu z innymi pismami starożytnymi Biblia może się poszczycić większą liczbą manuskryptów niż którekolwiek z dzieł literatury starożytnej, nawet razem wziętych (zobacz tabelę dalej w tekście).

Pisząc o wierności i zgodności mam na myśli 66 ksiąg natchnionych, które zostały oficjalnie zatwierdzone jako autentyczne. Nie mamy na myśli ksiąg apokryficznych, które zostały dodane do Biblii w 1546 roku. Przeczytaj więcej tutaj: Apokryfy w świetle Biblii i historii. Księgi Apokryficzne nie były częścią kościoła Katolickiego aż do 1546 roku. Jedynymi kościołami, gdzie funkcjonują te księgi niekanoniczne to kościół Prawosławny i Katolicki a kościół katolicki uznał za natchnione część (7 ksiąg) spośród ksiąg „nienatchnionych” zawartych w kanonie aleksandryjskim (Septuagincie), ale nie występujących w Biblii hebrajskiej. Z powodu tych ksiąg weszło na świat wiele fałszywych teorii, mitów i niezgodności.

Żaden z kościołów Chrześcijańskich nie akceptuje ksiąg apokryficznych z wyjątkiem Kościoła Prawosławnego i Katolickiego.

John Warwick Montgomery zauważa:

„Sceptycyzm wobec tekstu Nowego Testamentu, jaki pokutuje do naszych czasów, musi oznaczać odejście w zapomnienie całej klasycznej literatury starożytnej. Żadem bowiem dokument z tamtego okresu nie ma tak silnej bazy bibliograficznej, jak Nowy Testament.” – Montgomery, HC ’71, s.29

Bernard Ramm tak mówi o dokładności i liczbie manuskryptów, zawierających tekst biblijny:

„Żydzi przechowywali go z takim pietyzmem, jakim nie mógłby się poszczycić żaden inny rękopis. Za pomocą swoich massora (parva, magna i finalis) oznaczali każdą literę, sylabę, słowo i akapit. Były specjalne grupy ludzi – pisarzy, prawników, masoretów – których obowiązkiem było zachowanie i przekazanie tych dokumentów z idealną wręcz wiernością. Czy ktoś policzył kiedyś litery, sylaby i słowa u Platona czy Arystotelesa? A może u Cycerona czy Seneki?” – Ramm, PCE ’53, ss. 230-231

Wydaje się dziwne, że teksty Szekspira, które istnieją dopiero niecałe 280 lat, są znacznie bardziej niepewne i zniekształcone niż Nowy Testament liczący sobie już ponad 18 stuleci.

John Lea w książke The Greatest Book in the World (Największa księga świata) porównuje Biblię z dziełami Szekspira:

„Wydaje się dziwne, że teksty Szekspira, które istnieją dopiero niecałe 280 lat, są znacznie bardziej niepewne i zniekształcone niż Nowy Testament liczący sobie już ponad 18 stuleci. Pośród których przez blisko 15 istniał tylko w postaci manuskryptu. […] Pomijając kilkanaście, niechby nawet dwadzieścia wyjątków, tekst każdego wersetu Nowego Testamentu można ocenić jako potwierdzony tak zgodnie przez uczonych, że wszelka dyskusja, co do jego brzmienia może dotyczyć co najwyżej interpretacji słów a nie samych słów. Tymczasem w każdej z pośród trzydziestu siedmiu sztuk Szekspira istnieje 100 miejsc wciąż dyskutowanych, spośród których znaczna część znacząco wpływa na sens ustępu, w którym się pojawia.” – Lea, GBW, s.15

Pomimo prześladowań i krytyki

Biblia przetrwała zaciekłe ataki wrogów. Wielu usiłowało ją spalić, zakazać jej czytania i „wyjąć spod prawa od czasów rzymskich cesarzy aż po obecne kraje komunistyczne” – Ramm, PCE ’53, s 232

W roku 303 po Chr. cesarz rzymski Dioklecjan wydał edykt zakazujący chrześcijanom sprawowania kultu i nakazujący niszczyć Pismo Święte. Ironia tego historycznego wydarzenia została dostrzeżona przez historyka kościoła z IV wieku, Euzebiusza, który napisał, że 25 lat po edykcie Dioklecjana cesarz Rzymski Konstantyn wydał edykt, który nakazywał przygotować na koszt państwa 50 kopii Pisma Świętego (Euzebiusz, HK VII, 2, s.259)

Wolter, znamienity francuski niedowiarek, który zmarł w 1778 roku, powiedział, że za 100 lat po chrześcijaństwie nie będzie śladu i stanie się zaledwie historią. Jednak już 50 lat po jego śmierci Genewskie Towarzystwo Biblijne zaczęło korzystać z jego prasy drukarskiej i jego domu przy wydawaniu dużych nakładów Biblii! (Geisler i Nix)

Nieprzyjaciele Biblii pojawiają się i znikają, lecz ona wciąż istnieje. rację miał Jezus, gdy mówił: „Niebo i Ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą” – Mk 13,31

Wyjątkowe nauczanie

Proroctwa

Wilbur Smith, właściciel księgozbioru liczącego 25 000 tomów, doszedł do następujących wniosków:

„Starożytny świat dysponował wieloma możliwościami określenia przyszłości jak choćby wróżeniem, a mimo to w całej literaturze greckiej i łacińskiej, mimo, że znajdujemy tam słowa „prorok” i „proroctwo”, nie znajdzie się żadnego konkretnego proroctwa dotyczącego wielkiego wydarzenia historycznego w odległej przyszłości. Nie znajdzie się też proroctwa o Zbawicielu, który będzie jednym z rodzaju ludzkiego […] Mahometanie nie potrafią wskazać choćby jednego proroctwa o nadejściu Mahometa wypowiedzianego na setki lat przed jego narodzinami.” – Smith, IB, ss. 9-10

Inne księgi – Koran, Księga Mormona i część hinduskich Wed – roszczą sobie prawo do boskiego natchnienia ale żadna z nich nie zawiera proroctwa przepowiadającego wydarzenia w przyszłości – Gesler i Nix

W Biblii znajduje się mnóstwo proroctw, które już zostały wypełnione w osobie Jezusa. Proroctwa te (spełnione w osobie Jezusa) również potwierdzają Jego prawdziwość. Dowodzą, że Bóg istnieje i że Słowo Boże mówi prawdę. Potwierdzają też Boskość Jezusa. Nie jest możliwe, by przypadkowo, ktoś wypełnił tak dużą ilość proroctw, które były już znane od setek lat!

Na podstawie książki: „Przewodnik Apologetyczny” – Josh McDowell

Historia

Zaczynając od 1 Księgi Samuela po 2 księgę Kronik, można przeczytać opis około 5 stuleci dziejów Izraela. W podręczniku historii starożytnej The Cambridge Ancient History napisano:

„Izraelici to bez wątpienia przykład geniuszu w opisywaniu historii, a Stary Testament to najstarsze istniejące dziejopisarstwo” – The Cambridge Ancient History (t.1, s.222)

Wybitny archeolog prof. Albright rozpoczyna swój słynny esej „The Biblical period” (Okres biblijny) od takiej obserwacji:

„Tradycja narodowa Hebrajczyków przewyższa wszystkie inne pod względem przedstawienia początków plemiennych i rodowych. W Egipcie i Babilonii, w Asyrii i Fenicji, w Grecji i Rzymie na próżno szukalibyśmy czegoś choćby trochę podobnego. Nie ma niczego takiego w tradycji ludów germańskich. Również Indie czy Chiny nie mogą się poszczycić niczym podobnym, gdyż ich najwcześniejsze źródła historyczne to literackie pozostałości po zniekształconej tradycji dynastycznej, bez choćby śladu pasterza czy wieśniaka stojącego za półbogiem czy królem, od którego zaczyna się zapis. Podobnie i najstarsze indyjskie źródła historyczne (Purany) czy najwcześniejsi historycy greccy nie próbują nawet sugerować, że Indoaryjczycy i Hellenowie byli niegdyś koczownikami, którzy przybyli na swe późniejsze ziemie z północy. Trzeba zaznaczyć, że Asyryjczycy pisali bardzo ogólnikowo, iż ich pierwsi władcy – których imiona znali, nie wiedząc jednak nic o ich poczynaniach – mieszkali w namiotach. Skąd jednak przybyli? O tym dawno zapomniano.” – Finkelstein, JTHCR, s.3

Tradycja narodowa Hebrajczyków przewyższa wszystkie inne pod względem przedstawienia początków plemiennych i rodowych. W Egipcie i Babilonii, w Asyrii i Fenicji, w Grecji i Rzymie na próżno szukalibyśmy czegoś choćby trochę podobnego.

Co do wiarygodności „spisu narodów” w Księdze Rodzaju 10, prof. Albright pisze:

„Wyróżnia się on jako szczególny w literaturze starożytnej, nie mający żadnego odpowiednika nawet w literaturze greckiej. […] Spis narodów pozostaje dokumentem zdumiewająco trafnie opisującym rzeczywistość” – Albright, RDBL, ss.70-72

Charakter

Biblia otwarcie rozprawia się z grzechami swoich bohaterów, nawet jeśli nie rzuca to najlepszego światła na lud Boży, jego przywódców i samych autorów Pisma. Na przykład:

• Wymienia grzechy patriarchów (Rodz 12,11-13; 49,5-7)
• Potępia grzechy ludu (Pwt 9,24)
• Demaskuje cudzołóstwo króla Dawida z Batszebą i jego usiłowanie ukrycia tego (2 Sam 11-12)
• Autorzy ewangelii opisują przywary własne i apostołów (Mat 8,10-26; Jan 10,6; 16,32 i inne)
• Ujawnia niezgodę w kościele (1 Kor 1,11; 15,12)

Biblia jako księga skupia się na rzeczywistości a nie na fikcji. Ukazuje dobro i zło, prawość i niegodziwość, najlepsze i najgorsze, nadzieję i rozpacz, radość i ból życia. I tak powinno być, bo ostatecznym autorem jest sam Bóg:

„I nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę.” – Hebr 4,13

Biblia miała również wyjątkowy wpływ na literaturę oraz na całą naszą cywilizację. Kenneth L. Woodward podsumowuje to tak:

„2000 lat […] nawet stulecia mierzy się od narodzin Jezusa z Nazaretu. Pod koniec tego roku kalendarze w Indiach i Chinach, podobnie jak kalendarze w Europie, Ameryce i na Bliskim Wschodzie, odnotują początek trzeciego milenium” – Woodward, „2000 Years of Jezus” [2000 lat Jezusa], Newsweek, 29.03.1999, s.52

Podsumowanie

Przytoczone fakty jeśli nie wykazują, ze Biblia jest „Słowem Bożym”, to na pewno dowodzą, że przewyższa ona wszystkie inne księgi. Pewien profesor powiedział kiedyś: „Jeśli poszukujesz prawdy, a jesteś osobą inteligentną, to będziesz czytał księgę, która przyciągnęła więcej uwagi niż jakakolwiek inna”. Biblię z pewnością można uznać za taką księgę. Jak zauważył Theodore Roosevelt: „Gruntowna znajomość Biblii więcej jest warta niż wyższe wykształcenie”.

Na podstawie książki: „Przewodnik Apologetyczny” – Josh McDowell do której zakupu zachęcam!

Polecamy również artykuły:

• Jezus jako Bóg i człowiek. Boskość Jezusa
• Apokryfy w świetle Biblii i historii

Słuchaj Nowego Testamentu na platformach streaming’owych:

• Biblia audio w przekładzie literackim SNP „Stare i Nowe Przymierze”

Pobierz aplikacje Biblia Polska na telefon android lub apple:

• PISMO ŚWIĘTE – BIBLIA AUDIO – POBIERZ TUTAJ