Wierzący jako liderzy mający autorytet i wpływ

Chrześcijanie omawiali kwestię przywództwa od wieków. Czy wynika ono z Biblii? Czy nie jesteśmy powołani bardziej do tego, by być naśladowcami, a nie ludźmi wpływu? Czy nie mamy służyć zamiast panować?

Gdy bliżej przestudiujemy Biblię, zauważymy, że przywództwo jest w rzeczywistości Bożym pomysłem. Bóg nie tylko jest doskonałym przywódcą, ale powołał nas również do tego, byśmy przewodzili i mieli wpływ.

Urodzeni by przewodzić

Już w pierwszym biblijnym opisie człowieka i wypowiedzi Bożej o nim zauważamy element przywództwa. Bóg uczynił nas, byśmy przewodzili, mieli władzę i autorytet. Zgodnie z 1 Moj 1,26 ty i ja urodziliśmy się, by przewodzić:

„Potem Bóg powiedział: Uczyńmy człowieka na nasz obraz według naszego podobieństwa; niech panuje nad rybami morskimi i ptactwem niebieskim, nad bydłem i całą ziemią oraz nad wszelkimi zwierzętami pełzającymi, które pełzają po ziemi.” – 1 Moj 1,26

1. Podobieństwo do Boga oznacza, że zostaliśmy także stworzeni by przewodzić, mieć wpływ i autorytet.
2. Bóg dał ludziom władzę nad całą ziemią. W związku z tym podlegamy władzy Bożej, od której pochodzi wszelka władza na niebie i ziemi.
3. Jeśli Bóg nakazał nam panować, musimy posiadać do tego zdolności.

Bóg nigdy nie nakazuje nam robić czegoś, nie uzdalniając nas do tego!

Ty i ja mamy zdolność przewodzenia i wpływu, ponieważ On nas w taki sposób stworzył i wezwał do tego. W oparciu o twoje dary i osobowość posiadasz umiejętności przewodzenia w danej dziedzinie. Niezależnie od tego kim jesteś i gdzie się znajdujesz wywierasz wpływ. Będąc mamą, masz wpływ na swoje dzieci. Będąc w pracy masz wpływ na ludzi z którymi pracujesz. Masz wpływ na znajomych, przyjaciół, rodzinę… Nie ważne czy jesteś świadomy tego wpływu czy nie. Nie ważne czy potrafisz przemawiać czy nie. Samo nasze zachowanie i obecność sprawia, że przekazujemy ludziom odpowiednie przesłanie. Nawet niemowlęta próbują wywierać wpływ na swoich rodziców płaczem, domagając się jedzenia lub zainteresowania.

Możemy jedynie być świadomi tego, że wywieramy wpływ lub nie, a co za tym idzie zmierzać w jakimś kierunku lub podążać przez życie bez celu.

Bycie solą i światłem

Bóg wzywa nas do wywierania wpływu gdziekolwiek się znajdujemy. W Mat 5,13-16 Jezus potwierdza to wezwanie:

„Wy jesteście solą ziemi; lecz jeśli sól zwietrzeje, czym ją posolą? Na nic się już nie przyda, tylko na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłością świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się świecy i nie stawia jej pod naczyniem, ale na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasza światłość świeci przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili waszego Ojca, który jest w niebie.” – Mat 5,13-16

Sól ma wpływ na jedzenie, które spożywamy. Światło wpływa na domy, w których żyjemy. Jezus wzywa nas byśmy przyjęli powołanie do wywierania wpływu gdziekolwiek się znajdujemy.

Albo my będziemy mieli wpływ na ten świat i ludzi albo to świat i ludzie, będą mieli wpływ na nas!

Boża zgoda na przewodzenie

Wielu z nas czuje się tak jak Mojżesz, gdy ukazał mu się Bóg pod postacią płonącego krzewu. Tą historię możemy przeczytać w 2 Moj 3-4. Czuł się nieodpowiedni i nieprzygotowany by przewodzić i mieć wpływ. Jednak Bóg szukał takiego naczynia, by go użyć. Wielu potencjalnych liderów i ludzi wpływu w Biblii przestraszyło się i uciekło przed swoim powołaniem. Bóg pozwolił im to uczynić.

Większość z nas, podobnie jak Mojżesz potrafi podać całą listę powodów, dla których nie chce być osobą wpływu. Zobaczmy jak Bóg odpowiada na pięć wymówek Mojżesza:

Wymówka pierwsza: Kim jestem?

„Mojżesz powiedział do Boga: Kimże ja jestem, abym miał iść do faraona i wyprowadzić synów Izraela z Egiptu?” – 2 Moj 3,11

Mojżesz zmagał się z brakami w swojej tożsamości. Nie czuł się osobą kompetentną. Uważał, że Bóg wybrał złą, nieodpowiednią osobę. Bożą odpowiedzią jest jednak to, że nie ma znaczenia kim jesteś. Bóg nas powołuje, jest z nami i nas wyposaża w to, co będzie nam potrzebne. „Bóg odpowiedział: Oto Ja będę z tobą”. Wielu z nas również zmaga się ze swoją tożsamością i tak naprawdę nie wiemy lub nie wierzymy w to, kim jesteśmy w Chrystusie.

Wymówka druga: Kim Ty jesteś?

„Mojżesz powiedział do Boga: Kiedy pójdę do synów Izraela i powiem im: Bóg waszych ojców posłał mnie do was, a oni zapytają mnie, jakie jest jego imię, cóż im odpowiem?” – 2 Moj 3,13

Mojżesz zmagał się z bliskością. Nie znał Boga wystarczająco dobrze, by Go opisać ludziom. Jego relacja z Nim była słaba. Bóg jednak odpowiedział: „Jestem, który jestem”. Ja jestem wszystkim, czego potrzebujesz. Zawsze jest czas by zacząć zbliżać się do Boga i współpracować z Nim.

Wymówka trzecia: Co, jeśli nie będą mnie słuchać?

„Potem Mojżesz odpowiedział: Lecz oni mi nie uwierzą i nie usłuchają mego głosu, bo powiedzą: PAN ci się nie ukazał.” – 2 Moj 4,1

Mojżesz zmagał się z zastraszeniem. Obawiał się reakcji ludzi. Boża odpowiedz: Kiedy skończę, będą słuchać. Zaufaj mi.

Wymówka czwarta: Nigdy nie byłem dobrym mówcą

„Mojżesz powiedział do PANA: Proszę, Panie, nie jestem wymowny – ani przedtem, ani odkąd przemówiłeś do twego sługi, bo mam powolną mowę i ociężały język.” – 2 Moj 4,10

Mojżesz zmagał się z poczuciem bycia nieodpowiednim człowiekiem. Kto pójdzie za nim jeśli nie potrafi dobrze przemawiać? Boża odpowiedz: Ja jestem źródłem darów, które otrzymałeś.

Wymówka piąta: Wiem, że możesz znaleźć kogoś innego

„Lecz Mojżesz rzekł: Wybacz, Panie, ale poślij kogo innego.” – 2 Moj 4,13

Mojżesz zmagał się z poczuciem niższości. Porównywał się z innymi, bardziej kompetentnymi osobami i czuł się gorszy. Boża odpowiedz: Pozwolę Aaronowi być twoimi ustami ale nadal powołuję ciebie.

PYTANIE: Jakich wymówek użyjesz, by pokazać, że nie jesteś właściwą osobą? Jaka według ciebie będzie Boża odpowiedź?

Kto bardziej się nadaje a kogo Bóg powołuje?

Pomimo tego iż pozornie Aaron bardziej nadawał się do Bożego zadania, został wybrany Mojżesz. Bóg patrzy bardziej na nasze wnętrze i serce niż na zewnętrzne predyspozycje! Z czasem w wędrówce Izraela po pustyni okazało się, że Aaron uległ wpływowi Miriam oraz ludu, który popadł w bałwochwalstwo.

Bóg nie powołuje tylko uzdolnionych ale uzdalnia i przemienia tych, których powołuje!

Powołani do wywierania wpływu

J. Oswald Sanders powiedział, że każdy z nas wywiera jakiś wpływ. Nic mniej, nic więcej. Wywieramy wpływ na innych w wartej zachodu sprawie. Nie zależy on od tytułów czy stanowiska. Zależy jedynie od osoby, która zobaczyła Bożą wizję, cel, prowadzenie, przeznaczenie i zachęca innych do tego, by również byli częścią tego. Każda zmiana zaczyna się od tego, że zauważamy jakąś potrzebę, brak i dążymy do jego zaspokojenia. Dzisiaj w wielu regionach świata potrzebujemy Bożych ludzi, pełnych Ducha Św. którzy są Mu posłuszni i podążają za Jego głosem wywierając wpływ. Nie koniecznie duży ale jakiś wpływ, do którego Bóg zachęca ich by mieć.

Świat potrzebuje objawienia się duchowych „Ojców i Matek”, którzy, będą dobrym przykładem i pomocą. Mamy mnóstwo „liderów” na świecie muzycznym, politycznym, kulturowym, medialnym… którzy mają realny wpływ i przemawiają do tego pokolenia. Czy ten wpływ jest dobry?

„Bo stworzenie z tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych” – Rzym 8,19

Jeśli wierzący nie powstaną i staną się głosem tego pokolenia, to ciemność i głupota będzie pochłaniać całe narody!

Okres sędziów i królów

Zanim Izrael stał się monarchią i Saul został wybrany jego królem, Izraelici przeżywali tak zwany „okres sędziów”. W tym czasie istniało duże zapotrzebowanie na Bożych liderów, ludzi wpływu i przywódców. Każdy sędzia, który wtedy przewodził był pionierem. Ten czas dobrze oddaje ten werset:

„W tych dniach nie było króla w Izraelu. Każdy czynił to, co było słuszne w jego oczach.” – Sędz 21,25

Sześć powodów dla których w okresie Sędziów Izrael potrzebował zmian i ludzi wpływu:

1. Rządził chaos, ponieważ nie istniała żadna forma odpowiedzialności czy autorytetu.
2. Agresywni wrogowie otaczali ich i wywierali coraz większą presję.
3. Nie było żadnej formy zorganizowanej obrony a jedynie „pospolite ruszenie”.
4. Inne narody wywierały wpływ na Izrael swoimi bożkami i przesądami.
5. Nikt nie oczekiwał porządku i nowych liderów po tym, jak dawni bohaterowie tacy jak Mojżesz czy Jozue zmarli.
6. Chęć rozwoju i „morale” w narodzie były bardzo niskie, więc wzrost i rozwój był bardzo utrudniony.

W tym okresie przewodziło Izraelowi 14 sędziów. Każdy z nich zaczynał swój wpływ od zera. Sędziowie, których znamy to:

• Otniel,
• Ehud,
• Szamgar,
• Debora,
• Gideon,
• Abimelek,
• Jair,
• Tola,
• Jefte,
• Ibsan,
• Elon,
• Abdon,
• Samson i
• Samuel

O niektórych sędziach wiemy więcej a o niektórych mniej. Jednak z treści możemy wywnioskować, jak skutecznie oni pomagali Izraelowi i wyrywali go z tarapatów. Wszyscy ci sędziowie mieli różne obdarowania ale łączyło ich kilka cech wspólnych:

1. Dostrzegają potrzebę

W Księdze Sędziów nie było żadnych stanowisk ani urzędów do obsadzenia. Nie było w ogóle żadnych struktur. Nie odbywały się żadne głosowania na diakonów, nauczycieli… Jeśli przewodziłeś, to dlatego, że dostrzegłeś taką potrzebę i zaangażowałeś innych, by pomogli ci ja zaspokoić.

Nasz wpływ zaczyna się:

• Zawsze od zauważenia POTRZEBY
• Później potrzeba wzbudza w nas PASJĘ
• Następnie podejmujemy DZIAŁANIA, by zaspokoić tą potrzebę
• Co skłania innych do przyłączenia się i WSPÓŁPRACY.

Nasz wpływ zaczyna się przede wszystkim od zauważenia potrzeby. Często zauważając braki błędnie oskarżamy innych o to, że coś nie funkcjonuje. Prawda jest jednak taka, że jeśli to my coś widzimy to jesteśmy za to odpowiedzialni by przynieść zmianę w tym obszarze. To Bóg pokazuje nam pewne rzeczy, nie po to by krytykować ale by stać się odpowiedzią na ten problem.

Jeśli zauważamy jakiś problem lub brak, to stajemy się odpowiedzialni za to, by przynieść zmianę w tym obszarze.

• OTNIEL: Zastał Izrael otoczony przez Mezopotamię. Wystąpił, by zwerbować i poprowadzić armię Hebrajczyków przeciw ich królowi. Doprowadziło to do 40 lat pokoju.
• EHUD: Obserwował dominację Moabitów nad jego ludem i zdecydował, że ma tego dość. Poprowadził Izraelitów do zwycięstwa nad Moabem. To doprowadziło do 80 lat pokoju.
• SZAMGAR: Wystąpił, wyłonił się gdy Filistyni od lat uciskali Izraela. Kiedy w pojedynkę powalił 600 żołnierzy zainspirował swoją armię do zwycięstwa.

ZASTOSOWANIE

Kiedy słyszysz o tylu potrzebach wokół ciebie, która z nich porusza twoje serce? W której dziedzinie powinieneś się „specjalizować”, rozwijać? Czego chcesz dokonać w czasie twojego życia tu na ziemi, jaki będzie twój wkład?

2. Wykorzystują swój dar i potencjał

Każdy człowiek na ziemi posiada przynajmniej jeden dar i talent. Nie tylko naturalny ale również duchowy. Zwłaszcza ludzie narodzeni na nowo z Ducha Św. są zaopatrzeni we wszystko czego potrzebują. Dar pozwala nam również w oczywisty sposób mieć wpływ na świat w danej dziedzinie. Nasze obdarowanie rozwiązuje pewne problemy i przynosi większą wolność. W każdym przypadku „dar” pochodzi od Boga, ale występuje w różnej postaci:

• Dar Duchowy: Przykładem jest Samson, Boży Nazirejczyk
• Wrodzony Talent: Debora posiadała mądrość oraz zdolność planowania
• Nabyta Umiejętność: Gideon i Jefte systematycznie rozwijali swoje zdolności przywódcze

Każdego z nas Bóg wyposażył w dary, które możemy używać dla dobra innych. Każdy z nas ma coś, czego wszyscy potrzebujemy. Kiedy odkryjemy nasze dary wtedy w naturalny sposób zaczynamy oddziaływać na innych.

Nasz wzrost w obdarowaniu rozwija się, gdy:

• Odkrywamy w sobie dary, które posiadamy
• Dbamy o nie i rozwijamy je
• Odkrywamy to, w jaki sposób możemy nimi służyć innym
• Odkrywasz swoją platformę (możliwości) wpływu
• Zaczynamy „rozkwitać” dzięki naszemu obdarowaniu

ZASTOSOWANIE

Co jest twoim darem? Jaki jest twój wkład w kościele, którego zabrakło by wraz z twoja osobą? Co wnosisz do twojej lokalnej wspólnoty?

3. Posiadają pasję

Gdy nasze wewnętrzne obdarowanie odpowiada potrzebie, powstaje wtedy pasja, która prowadzi nas do realizacji zadania. Potrzebujemy dzielić się swoją pasją z innymi, by wspólnie osiągnąć zamierzony cel.

Pasja pojawia się, gdy w w naszym życiu występują:

• Brzemiona, obciążenia – twoje zainteresowania i zmartwienia
• Przekonania – twoje wartości i zasady
• Dary – umiejętności dane ci przez Boga
• Potrzeby – trudne okoliczności
• Możliwości – szanse na zaangażowanie się

Pasja rekompensuje nam brak zasobów. Dobrze jest posiadać zaopatrzenie, jednak wielu sędziów na początku swojej drogi nie posiadało pieniędzy, zasobów ludzkich czy talentu. Jefte był porywczy, inni nie byli zbyt młodzi… Jednak takie przeszkody nie zatrzymają osoby z pasją.

ZASTOSOWANIE

Pasja najczęściej bierze swój początek w zainteresowaniu. Jakie są twoje zainteresowania związane z potrzebami, które widzisz wokół siebie? Co wzbudza w tobie płacz czy złość? W jakich rzeczach czujesz się mocny?

4. Posiadają zdolność przemawiania i przekonywania

Ludzie wpływu mają kontakt z innymi i wywierają na nich pozytywny wpływ. Czasem mamy „to coś”, co sprawia, że inni za nami podążają i słuchają nas.

„Wiedząc tedy, co to jest bojaźń Pańska, staramy się przekonywać ludzi…” – 2 Kor 5,11

GEDEON zebrał bardzo dużą armię by zaatakować Midianitów. Miał on wpływ na innych, którzy wspólnie dążyli do zwycięstwa.

DEBORA miała po swojej stronie cały Izrael, mimo, że była kobietą.

SAMUEL najsilniejszy ze wszystkich sędziów miał wpływ na dwa pokolenia. Zarówno starsi jak i młodzi słuchali go. Nawet królowie radzili się u niego.

Sprawdzając nasz wpływ na innych potrzebujemy pamiętać, by:

• To, o czym mówimy i do czego się przygotowujemy było zrobione w praktyce, sfinalizowane
• To, co wpisujemy w budżet było zrobione
• To z czym się zetkniemy było zrobione…

ZASTOSOWANIE

Czy jest ktoś, na kogo masz dziś wpływ? Do jakich ludzi trafia twoje „przesłanie”? Czy jest to ktoś starszy czy młodszy? W jaki sposób masz wpływ na innych, czy pozwalasz może, by to inni wpływali na ciebie? Kiedy masz wpływ na innych? Gdzie możesz na nich oddziaływać?

5. Dążą do celu

Ostatnie spostrzeżenie jest takie, że każdy sędzia odnosił sukcesy ponieważ zmierzał do wyraźnego celu, który się przed nim roztaczał. Podążał w określonym kierunku, by osiągnąć konkretne zamierzenia. Żaden sędzia nie miał na celu jedynie utrzymania statusu quo. Każdy czuł, że ma Boże zadanie do wykonania. Możesz nazwać je celem ich życia.

Trudno oddzielić wpływ od celu. Wywierając wpływ na innych potrzebujemy mieć wyraźne poczucie wyznaczonego nam przez Boga celu. Być może to jest przyczyna, dla której tyle kościołów nie przynosi dziś owocu. Nie mają żadnych zdefiniowanych przez Boga celów.

Dla sędziów cel był:

• Osobisty: był zgodny z ich darami i pasjami
• Mierzalny: działania do niego prowadzące można było ocenić
• Zapadający w pamięć: był na tyle wyjątkowy, żeby o nim pamietać i mieć go w sercu
• Znaczący, istotny: wiązał się z istotnymi kwestiami narodowymi, miał znaczenie
• Mobilny: mógł być realizowany tam, gdzie znalazł się sędzia
• Moralny: był słuszny. Nie tylko mógł ale powinien być zrealizowany

Na przykład DEBORA – jej głównym celem było wyzwolenie Izraela spod ucisku Kananejczyków.

ZASTOSOWANIE

Czy realizujesz swój cel? Jaki jest twój główny cel w życiu? Czy próbowałeś go zdefiniować? Czy masz kogoś, kto pomaga ci w jego realizacji?

Autor: Piotr Wosinek. Na podstawie materiałów GLS Polska