Pochwycenie Kościoła i ponowne przyjście Jezusa

Pochwycenie Kościoła i ponowne przyjście Jezusa na ziemię to dwa wydarzenia, które wciąż są oczekiwane przez wierzących chrześcijan na całym świecie. „Pochwycenie” i „Powtórne Przyjście Jezusa” są często mylone. Czasami trudno jest rozróżnić czy fragmenty Pisma Świętego odwołują się do pochwycenia czy do Powtórnego przyjścia Jezusa. Aczkolwiek studiowanie biblijnych proroctw końca wieków wymusza rozróżnienie tych dwóch wydarzeń.

POCHWYCENIE KOŚCIOŁA

Tak na prawdę nie znajdziemy w Biblii słowa „pochwycenie” ale zamiast niego znajdują się bardzo zbliżone określenia jak „porwanie” i „zniknięcie”, „zabranie”. Greckie słowo jakie zostało użyte w 1 Tes 4,16-17 to harpazo („złapać”, „porywać”). Pochwycenie Kościoła jest wydarzeniem, przez które Bóg zabierze wszystkich wierzących z ziemi, aby rozpocząć sprawiedliwy sąd nad ziemią i ludźmi, inaczej zwany uciskiem. Pochwycenie Kościoła, inaczej zwane paruzją, zostało opisane po raz pierwszy w 1 Liście do Tesaloniczan 4:13-18, w 1 Liście do Koryntian 15:50-54 oraz w Łukasza 17,20-36

1 Tes 4:13-18 opisuje pochwycenie jako wydarzenie, gdzie Bóg wzbudza z martwych wszystkich wierzących, którzy umarli, i daje im chwalebne, odnowione ciała a następnie opuszczają oni ziemię wraz z wierzącymi, którzy jeszcze żyją. Oni również otrzymają nowe ciała.

„A to wam mówimy na podstawie Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli. Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie, Potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana; i tak zawsze będziemy z Panem.” – 1 Tes 4,16-17

1 Kor 15:50-54 skupia się na tym, że pochwycenie będzie trwało zaledwie kilka chwil, jak i w odnowionych ciałach, które otrzymamy. Pochwycenie jest wydarzeniem, którego wszyscy wierzący powinniśmy wyczekiwać. To będzie moment w którym nareszcie zostaniemy uwolnieni od naszych ciał. Będziemy od tej chwili na zawsze z naszym Bogiem. Pismo Święte zachęca nas byśmy się „zachęcali nawzajem tymi słowami”.

„Oto tajemnicę wam objawiam: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy [wierzący] będziemy przemienieni W jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni. Albowiem to, co skażone, musi przyoblec się w to, co nieskażone, a to, co śmiertelne, musi przyoblec się w nieśmiertelność.” – 1 Kor 15,51-53

Ostatni fragment na temat czasów ostatecznych opisuje obydwa nasze wydarzenia. Po pierwsze mówi o tym, żeby nie słuchać tych, którzy mówią, że Jezus „już przyszedł” i jest na ziemi. Tłumaczy, że Jego przyjście będzie widoczne dla wszystkich ludzi i jawne jak wielka błyskawica na niebie. W tym momencie opowiada on o swoim ponownym przyjściu w chwale i mocy.

Później jednak wraca się do tego, co poprzedzi Jego ponowne przyjście mówiąc „Lecz PRZEDTEM”. Wspomina wtedy m.in. dwie osoby – Noego i Lota, których historie mówią o tym, w jaki sposób Bóg wcześniej uratuje swoich wiernych od ostatecznego ucisku. Zarówno Lot jak i Noe byli sprawiedliwymi wierzącymi, obydwaj słuchali Bożego głosu i w ten sposób zostali uratowani od zniszczenia i sądu. Gdyby Bóg nie chciał nas uratować od wielkiego ucisku, to nie podawałby tych historii.

Na końcu Jezus mówi o tym, że ci wierni ludzie zostaną pochwyceni nagle z ziemi i w jednym momencie znikną (porwani na obłoki). Inni ludzi pozostaną dalej na ziemi na czas sądu. Skoro Bóg będzie sądził niesprawiedliwych i niewiernych ludzi, to po co miałby razem z nimi tak samo potraktować wierzących? To nie miało by sensu, dlatego inne teorie związane z pochwyceniem są mniej prawdopodobne.

„Rzekł też do uczniów: Przyjdą czasy, kiedy będziecie pragnęli widzieć jeden z dni Syna Człowieczego, a nie ujrzycie. I będą mówić do was: Oto tam, oto tu. Nie chodźcie, ani się tam nie udawajcie. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca nieba aż po drugi, tak będzie i Syn Człowieczy w dniu swoim [2]. Lecz PRZEDTEM [1] musi wiele cierpieć i być odrzucony przez to pokolenie. A jak było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna Człowieczego. Jedli, pili, żenili się i za mąż wychodzili aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki i nastał potop, i wytracił wszystkich. (Bóg wcześniej URATUJE wybranych -> POCHWYCENIE) Podobnie też było za dni Lota: Jedli, pili, kupowali, sprzedawali, szczepili, budowali; A w dniu kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ogień z siarką i wytracił wszystkich. Tak też będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi. Jeśli kto w owym dniu będzie na dachu, a rzeczy jego w mieszkaniu, niechaj nie schodzi na dół, aby je zabrać; a kto będzie na polu, podobnie, niechaj nie wraca. Wspomnijcie żonę Lota. Ten, który zabiegać będzie o życie swoje, by je zachować, utraci je, a kto je utraci, odzyska je. Powiadam wam: Tej nocy dwaj będą na jednym łożu, jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony. Dwie mleć będą na jednym miejscu, jedna będzie zabrana, a druga pozostawiona. Dwóch będzie na roli; jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony.” – Łuk 17, 20-36

PONOWNE PRZYJŚCIE JEZUSA

Drugie przyjście Jezusa Chrystusa to nadzieja, jaką wierzący pokładają w Bogu, w to, że On kontroluje wszystko, i jest wierny obietnicom i proroctwom, które zawarł w swoim Słowie. Pewne proroctwa co do osoby Mesjasza nie spełniły się jeszcze. Powtórne przyjście Chrystusa pozwoli na spełnienie pozostałych proroctw. Podczas swojego pierwszego pobytu na ziemi Jezus był cierpiącym sługą. Podczas swojego powtórnego przyjścia Jezus będzie zwycięskim królem. Za pierwszym razem Jezus narodził się w bardzo skromnych warunkach. Za drugim razem przybędzie z zastępami niebieskimi u Jego boku.

Po tym, jak Jezus odszedł do niebios, aniołowie powiedzieli apostołom: „Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dz 1:11). Zachariasz w swojej księdze 14:4 mówi, że powtórne przyjście Jezusa będzie miało miejsce na Górze Oliwnej. Ewangelia wg św. Mateusza 24:30 mówi: „Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą”. List do Tytusa 2:13 opisuje powtórne przyjście jako „pojawienie się pełne chwały.”

Więc za drugim razem Jezus przyjdzie w konkretne miejsce jakim jest Izrael i „góra Oliwna”. Istnieją również inne proroctwa, które mówią, że przejdzie on przez bramę złotą do świątyni i starego miasta (obecnie jest ona zamurowana).

O powtórnym przyjściu mówi bardzo szczegółowo Apokalipsa 19:11-16:

„Potem ujrzałem niebo otwarte: i oto – biały koń, a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym, oto ze sprawiedliwością sądzi i walczy. Oczy Jego jak płomień ognia, a wiele diademów na Jego głowie. Ma wypisane imię, którego nikt nie zna prócz Niego. Odziany jest w szatę we krwi skąpaną, a imię Jego nazwano: Słowo Boga. A wojska, które są w niebie, towarzyszyły Mu na białych koniach – wszyscy odziani w biały, czysty bisior. A z Jego ust wychodzi ostry miecz, by nim uderzyć narody: On paść je będzie rózgą żelazną i On wyciska tłocznię wina zapalczywego gniewu wszechmocnego Boga. A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: KRÓL KRÓLÓW PAN PANÓW.” – Obj 19,11-16

Objawienie Jana opisuje również dzień sądu bardzo szczegółowo:

„I miały nad sobą jako króla anioła otchłani, którego imię brzmi po hebrajsku Abaddon, po grecku zaś imię jego brzmi Apollyon (Niszczyciel). Jedno „biada” minęło; oto nadchodzą jeszcze po tamtym dwa następne „biada”. I zatrąbił szósty anioł; i usłyszałem z czterech rogów złotego ołtarza stojącego przed Bogiem jakiś głos, Mówiący do szóstego anioła, który miał trąbę: Uwolnij czterech aniołów, którzy są spętani nad wielką rzeką Eufratem. I zostali uwolnieni czterej aniołowie, którzy byli przygotowani na godzinę i na dzień, i na miesiąc, i na rok, aby wytracić trzecią część ludzi. A liczba wojsk konnych wynosiła dwie miriady miriad; taką ich liczbę usłyszałem. A takimi widziałem w widzeniu te konie i tych, którzy na nich siedzieli; mieli pancerze czerwone jak ogień, granatowe jak hiacynt, żółte jak siarka; a łby końskie były jak łby lwów, a z pysków ich wychodziły ogień i dym, i siarka. Od tych trzech plag, to jest od ognia i od dymu, i od siarki, wychodzących z ich pysków, wyginęła trzecia część ludzi. Albowiem moc tych koni mieści się w ich pyskach i w ich ogonach; ogony ich bowiem są podobne do wężów mających głowy, którymi wyrządzają szkodę. Pozostali ludzie, którzy nie zginęli od tych plag, nie odwrócili się od uczynków rąk swoich, nie przestając oddawać czci demonom oraz bałwanom złotym i srebrnym, i spiżowym, i kamiennym, i drewnianym, które nie mogą ani widzieć, ani słyszeć, ani chodzić, I nie odwrócili się od zabójstw swoich ani od swoich czarów, ani od wszeteczeństwa swego, ani od kradzieży swoich.” – Obj 9,11-21

Zachariasz również prorokował o tym dniu, gdzie również koncentrował się na Izraelu. Wspomina też, że przyjdzie on ze swoimi świętymi:

„Oto nadchodzi dzień Pana, gdy będę dzielił w twoim gronie łupy odebrane tobie. I zbiorę wszystkie narody do walki z Jeruzalemem. Miasto będzie zajęte, domy splądrowane, kobiety zhańbione. Połowa miasta pójdzie w niewolę, lecz resztka ludności nie będzie usunięta z miasta. Potem wyruszy Pan i będzie walczył z tymi narodami, jak zwykł walczyć w dniu bitwy. Jego nogi staną w owym dniu na Górze Oliwnej, która leży naprzeciwko Jeruzalemu od wschodu, tak że Góra Oliwna rozpadnie się w środku na wschód i na zachód, tworząc wielką dolinę. Połowa góry cofnie się na północ, a druga połowa na południe. Wtedy będziecie uciekać do tej doliny między moimi górami, gdyż ta dolina będzie sięgała aż do Azel; a będziecie uciekać tak, jak uciekaliście przed trzęsieniem w czasach Uzjasza, króla judzkiego. Potem przyjdzie Pan, mój Bóg, a z nim wszyscy święci.” – Zach 14,1-5

Opisów powtórnego przyjścia Jezusa jest wiele w Biblii. Prorok Daniel podczas interpretacji snu Nabuchodonozora zdradza nam to, co będzie się działo z królestwami ziemskimi. Podaje, że wszystkie królestwa są podobne do wielkiego i pysznego pomnika, który stara się sięgnąć nieba i zająć miejsce Boga. Każde z tych królestw jest inne i charakteryzuje się innymi cechami. Od królestwa Nabuchodonozora – niepodzielnego i najbardziej doskonałego (złota głowa) aż do stopniowo słabszych królestw, bardziej podzielonych i niezależnych (stopy z żelaza i gliny). Bóg jednak zaplanował, że oderwie się (przy czwartym królestwie) z nieba kamień (Jezus jest nazwany skałą i On przychodzi tu ponownie na ziemię) który uderzy w ten pomnik i zburzy całą koncepcję tych „królestw” ustanawiając swoje jedno, wieczne królestwo na ziemi, która należy do niego. Jest to inny obraz tego, jak będzie wyglądać ponowne przyjście Jezusa i co będzie miało na celu.

„Czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo, bo żelazo wszystko kruszy i łamie; i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko skruszy i zdruzgocze. A że widziałeś nogi i palce po części z gliny, a po części z żelaza, znaczy, że królestwo będzie rozdzielone, lecz będzie miało coś z trwałości żelaza, jak widziałeś żelazo zmieszane z ziemią gliniastą. A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche. A że widziałeś żelazo zmieszane z gliniastą ziemią, znaczy: zmieszają się z sobą, lecz jeden nie będzie się trzymał drugiego, tak jak żelazo nie może się zmieszać z gliną. Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa, lecz samo ostoi się na wieki, Jak to widziałeś, że od góry oderwał się kamień bez udziału rąk, rozbił żelazo i miedź, glinę, srebro, złoto. Wielki Bóg objawił królowi, co potem się stanie. Sen jest prawdziwy, a wykład jego pewny.” – Dan 2,40-45

WYKONYWANIE DZIEŁ KRÓLESTWA DO POWROTU JEZUSA JEST WAŻNIEJSZE NIŻ WIEDZIEĆ, KIEDY ON POWRÓCI!

Różnica pomiędzy Pochwyceniem a Ponownym przyjściem Jezusa?

Pochwycenie Kościoła i ponowne przyjście Jezusa różnią się od siebie następująco:

Ponowne przyjście Jezusa nie nastąpi dopóki nie spełni się kilka wydarzeń świadczących o końcu wieków (2 Tesaloniczan 2.4; Ew. Mateusza 24.15-30; Księga Objawienia rozdziały 6-18). Pochwycenie jest bliskie; może się wydarzyć w każdej chwili (Tytusa 2.13; 1 Tesaloniczan 4.13-18; 1 Koryntian 15.50-54).

Jeśli pochwycenie i ponowne przyjście Jezusa są tymi samymi wydarzeniami, to wówczas wierzący musieliby przechodzić Wielki Ucisk (1 Tesaloniczan 5.9; Księga Objawienia 3.10).

Jeśli pochwycenie i ponowne przyjście Jezusa są tymi samymi wydarzeniami, to powrót Chrystusa nie jest bliski, bo jeszcze wiele rzeczy musi się wydarzyć, zanim On powróci (Ew. Mateusza 24,4-30).

W opisie Wielkiego Ucisku, Księga Objawienia w rozdziałach 6-19 nigdzie nie mówi o kościele. Podczas Wielkiego Ucisku nazwanego również „czasem utrapienia dla Jakuba” (Księga Jeremiasza 30.7). Bóg ponownie zwróci Swój wzrok na Izrael (Rzymian 11.17-31).

Pochwycenie i ponowne przyjście Jezusa są podobne, lecz dotyczą różnych wydarzeń. Oba związane są z przyjściem Jezusa. Oba wydarzą się w końcu wieków. Aczkolwiek, jest to szalenie ważne, aby dostrzegać różnice.

Pochwycenie jest powrotem Chrystusa w obłoku, aby zabrać wszystkich wierzących z ziemi przed wylaniem się Bożego gniewu. Ponowne przyjście Jezusa jest powrotem Chrystusa na ziemię, aby zakończyć Wielki Ucisk, pokonać antychrysta i jego światowe królestwo.

Podsumowanie

1. Jezus fizycznie powróci.
2. Nie wiemy, kiedy spełnią się prorocze obietnice Jego przyjścia.
3. Wiemy, że wielu będzie ignorować i/lub drwić z obietnicy przyjścia Chrystusa z powodu opóźnienia tej obietnicy.
4. W każdej chwili mamy być nieustannie przygotowywani na powrót Chrystusa.
5. Mamy „robić interesy”, dopóki On nie przyjdzie, rozszerzając Królestwo Boże na ziemi tak, jak jest w Niebie (Łuk 12,35-48).

Inne teorie

Próba obliczenia, kiedy nastąpi pochwycenie w stosunku do ucisku jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych kwestii w dzisiejszym Kościele. Kilka najpopularniejszych teorii na ten temat to:

1. Pochwycenie będzie miało miejsce przed uciskiem (pogląd pre-trybulacyjny),
2. Pochwycenie będzie w trakcie ucisku,
3. Pochwycenie nastąpi po ucisku (post-trybulacyjny).

1. Historyzm (zgodny z post millenaryzmem)

W filozofii historyzm to podejście do historii, które nadaje określone znaczenie wydarzeniu zgodnie z kontekstem tego wydarzenia w łuku historii. W niektórych przypadkach skutkuje to postrzeganiem zmian historycznych jako siły samej w sobie. Historyzm może być tak skrajny, jak twierdzenie, że pewne zmiany są „historycznie nieuniknione”, jak gdyby historia była siłą równą grawitacji lub magnetyzmowi. Jednak w większości przypadków termin historyzm odnosi się po prostu do uważnej interpretacji wydarzeń z uwzględnieniem ich kontekstu kulturowego, historycznego i politycznego.

W teologii historyzm jest podejściem do eschatologii i proroctwa w ogóle. W historyzmie proroctwa biblijne są interpretowane jako reprezentatywne dla dosłownych wydarzeń historycznych. Historyzm patrzy na całość proroctw biblijnych jako szeroki przegląd historii Kościoła, od Pięćdziesiątnicy do czasów ostatecznych. Podejście to obejmuje interpretowanie symboli lub postaci w Biblii jako metafor rzeczywistych wydarzeń, narodów lub postaci historycznych. Historyzm był szczególnie popularny w okresie reformacji, kiedy używano go do sugerowania, że Kościół katolicki był częścią zwiedzenia (wielką nierządnicą) czasów ostatecznych, z papieżem Antychrystem.

Historyzm odróżnia się od innych poglądów eschatologicznych:

• idealizm (wydarzenia Apokalipsy są w pełni symboliczne dla kosmicznej walki dobra ze złem);
• preteryzm (wydarzenia z Objawienia spełniły się w 70 rne);
• futuryzm (wydarzenia z Objawienia czekają na przyszłe spełnienie w czasach ostatecznych podczas ucisku i poza nim).
• Historyzm w swoim ujęciu sytuuje się między preteryzmem a futuryzmem: według historyzmu większość Objawienia symbolizuje osoby i wydarzenia w historii świata. Księga Objawienia była proroctwem, kiedy Jan ją pisał, według historyków, ale większość księgi została już wypełniona w naszych czasach.

Oto kilka przykładów tego, jak historyzm zwykle interpretuje wydarzenia z Objawienia: siedem kościołów z Objawienia 2–3 symbolizuje siedem wieków historii kościoła, poczynając od kościoła apostolskiego (kościoła w Efezie), a kończąc na współczesnym, letnim kościół (kościół Laodycei). Pieczęcie w rozdziałach 4-7 przedstawiają upadek i upadek Cesarstwa Rzymskiego. „Mały zwój” podany Janowi w rozdziale 10 jest obrazem reformacji protestanckiej. Zwierzęta z rozdziałów 12 i 13 reprezentują katolicyzm i papiestwo. Inne fragmenty Objawienia wiążą się z inwazją Hunów, rozprzestrzenianiem się islamu i powstaniem współczesnego ruchu misyjnego.

Jednak ze względu na mglistą metodę interpretacji (żadnych dwóch historyków nie zgadza się co do tego, jakie symbole pasują do jakich wydarzeń historycznych) oraz na fakt, że pierwotni czytelnicy Jana nie mogli zrozumieć Księgi Objawienia w historyzujący sposób, pogląd historyzmu nie jest dziś szeroko rozpowszechniony.

Wersja uproszczona w formie grafiki

Tą grafikę w dobrej rozdzielczości możesz pobrać klikając w przycisk „pobierz”.

Bardziej szczegółowa grafika

Tą grafikę w dobrej rozdzielczości możesz pobrać klikając w przycisk „pobierz”.