Pięć sądów w Biblii – co już się dokonało, a co dopiero przyjdzie?
„Sąd ostateczny” to popularne określenie, ale nie jest ono biblijne. Na początku warto jasno powiedzieć, że określenie „sąd ostateczny” jest bardzo mocno zakorzenione w tradycji religijnej, kazaniach, książkach i filmach, ale nie w Biblii. W Biblii nie znajdziesz takiego wyrażenia – ani w Starym, ani w Nowym
Testamencie.
Co ważniejsze Biblia nie uczy o jednym, wielkim, zbiorczym sądzie, na którym jednocześnie staną wierzący, niewierzący, Żydzi, poganie,
aniołowie i demony. Jak trafnie ujął to J. Dwight Pentecost (parafraza):
„Ten nawyk mówienia o „jednym wielkim sądzie” sprawił, że wielu chrześcijan wyobraża sobie, że na końcu historii wszyscy – święci i grzesznicy – staną razem przed wielkim białym tronem. A to jest bardzo dalekie od biblijnego obrazu.”
Biblia mówi o kilku różnych sądach, które różnią się tym kto jest sądzony, miejscem sądu, czasem i rezultatem. Wierzący nie powinni żyć w strachu przed potępieniem, ale w świadomości tego, co już dokonało się na Krzyżu!
SĄD NR 1 – Grzechy ludzi zostały już osądzone na Krzyżu!
🔹 Kto jest sądzony: grzech całej ludzkości, reprezentowany w Chrystusie
🔹 Czas: ok. 30 r. n.e.
🔹 Miejsce: Krzyż na Golgocie
🔹 Rezultat: Śmierć i kara spadają na Jezusa zamiast na nas! Usprawiedliwienie i łaska są udziałem wierzącego!
„On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo…” (1 P 2,24)
„Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych…” (1 P 3,18)
„Tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w Nim stali się sprawiedliwością Bożą.” (2 Kor 5,21)
„Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie.” (Rz 8,1)
Usprawiedliwienie naszych grzechów mimo, że się dokonało nie jest automatyczne. Ci, którzy nie uwierzą i nie uznają tego, co zrobił Jezus na krzyżu, nie skorzystają z tego.
Potrzebujemy przyjąć dzieło Jezusa i usprawiedliwienie jako dar a wtedy zostaniemy napełnieni Duchem Świętym. Wystarczy uwierzyć w Jezusa, który umarł zamiast nas na krzyżu, wyznać swoje grzechy Bogu, uznać swoją winę i poprosić Go szczerze, by napełnił nas Duchem Świętym i prowadził w życiu. Ten proces nazywa się duchowym narodzeniem na nowo jak pisze w ewangelii Jana 3 rozdziale.
Co zyskują wierzący? To, że twój grzech już został osądzony na krzyżu! Wyrok już zapadł – spadł na Jezusa zamiast na ciebie! Bóg nie będzie po raz drugi sądził czegoś, za co Jego Syn już zapłacił! To jest fundamentem Nowego Przymierza:
- 👉 Sąd nad grzechem wierzącego jest za nami.
- 👉 Przed nami nie stoi potępienie, ale nagroda i przemiana!
Dlaczego tylu wierzących wciąż żyje w potępieniu i oskarża siebie nawzajem? Warto zastanowić się nad tym i wyciągnąć wnioski.
SĄD NR 2 – Bóg sądzi i dyscyplinuje swój lud
🔹 Kto jest sądzony: wierzący, jeśli żyje w grzechu i nic z tym nie robi
🔹 Czas: w każdym momencie życia wierzącej osoby na ziemi
🔹 Miejsce: gdziekolwiek jesteś
🔹 Rezultat: Boże napomnienie przez Ducha Świętego i innych wierzących
„Bo gdybyśmy sami siebie osądzali, nie podlegalibyśmy sądowi. Gdy zaś jesteśmy sądzeni przez Pana, znaczy to, że nas wychowuje, abyśmy wraz ze światem nie zostali potępieni.” (1 Kor 11,31–32)
„Jeśli znosicie karanie, to Bóg obchodzi się z wami jak z synami…” (Hbr 12,7)
To nie jest sąd ku potępieniu, ale ojcowska dyscyplina (kościelna dyscyplina). Choć przyjęliśmy Boże zbawienie i dar usprawiedliwienia to Biblia uczy nas, żeby podchodzić do niego w mądry sposób:
„Przeto, moi umiłowani, jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale znacznie bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem sprawujcie swoje zbawienie.” – Fil 2,12 (UBG)
Chodzi o to, by przez oszustwo grzechu samemu nie stracić wiary i nie odłączyć się od Boga:
„Uważajcie, bracia, żeby nie było w kimś z was niewierzącego, przewrotnego serca, które by odstąpiło od Boga żywego. Ale napominajcie jedni drugich każdego dnia, póki trwa to, co się nazywa dziś, aby nikt z was nie popadł w zatwardziałość przez oszustwo grzechu.” – Hebrajczyków 3:12–13 (UBG)
Wszystko jest dobrze, dopóki trwamy w wierze. Nic nie jest w stanie odłączyć nas od Bożej miłości, oprócz nas samych, bo mamy wolną wolę. Potrzebujemy być pełni Ducha Św. i mądrze postępować w tym świecie, by diabeł nas nie zwiódł przez oszustwo grzechu. Kluczem jest to, by:
- 👉 Osadzać swoje czyny i zachowanie przed Bogiem,
- 👉 Opamiętać się, porządkować swoje życie, by uniknąć korekty i napomnienia.
Jako wierzący nie powinniśmy sądzić tego upadłego świata a głosić mu Słowo Boże. Świat będzie sądzony przez Słowo, które głosimy. Natomiast każdy wierzący może osądzać czyny i zachowanie innych wierzących. Czy Bóg nas koryguje, czy inni wierzący, to znak tego, że On traktuje nas jak synów i córki a nie jak wroga! On nas oczyszcza, by zachować w świętości! Trzeba pamiętać też o tym, że Najwyższy ma moc nas zachować i podtrzymać:
„„A temu, który ma moc uchronić was od upadku i stawić nieskalanych z weselem przed swoją chwałą, Jedynemu mądremu Bogu, Zbawicielowi naszemu, niech będzie chwała i majestat, moc i władza teraz i po wszystkie wieki. Amen.” – Judy 1:24–25 (UBG)
SĄD NR 3 – Sąd Chrystusowy nad uczynkami wierzących
🔹 Kto jest sądzony: tylko wierzący
🔹 Czas: po pochwyceniu / zmartwychwstaniu wierzących
🔹 Miejsce: „w powietrzu” – przy spotkaniu z Panem (1 Tes 4,17)
🔹 Rezultat: „Zapłata” albo „strata”,
„Wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje…” (2 Kor 5,10)
„Każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu.” (Rz 14,12)
Nasze zbawienie nie może być utracone na tym sądzie, ale jakość nagrody, którą na nim otrzymamy zależeć będzie od jakości naszego życia i służby na ziemi. Paweł doprecyzowuje:
Fundamentem jest Jezus. Jedni budują „ze złota, srebra, drogich kamieni”, inni „z drzewa, siana, słomy”. „Ten dzień” to wypróbuje – ogień pokaże jakość dzieła. „Jeśli czyjeś dzieło się ostoi – ten zapłatę odbierze. Jeśli spłonie – poniesie szkodę, lecz on sam zbawiony będzie, tak jednak, jak przez ogień.” (parafraza 1 Kor 3,11–15)
Czyli:
- Nie jest to sąd, który mówi, czy pójdziesz do nieba, czy do piekła.
- To sąd dla zbawionych, aby Pan ocenił wierność i przyznał nagrodę.
Możesz być w ogniu tego sądu „ogołocony”, nie uzyskać nagrody i pochwały, ale nie stracisz zbawienia, bo fundamentem jest łaska, nie uczynki! Bóg sprawdzi jakość naszego życia i służby!
SĄD NR 4 – Sąd nad narodami
🔹 Kto jest sądzony: żyjące narody (nie ci, którzy zmartwychwstali!). Sąd nad narodami żyjącymi przy powrocie Jezusa. Trzy grupy:
- 🐑 Owce – błogosławieni, którzy służyli „braciom Pana”
- 🐐 Kozły – ci, którzy odrzucili miłosierdzie
- 🇮🇱 „Bracia moi najmniejsi” – prawdopodobnie żydowska resztka wierzących lub najmniejsi tego świata
🔹 Czas: gdy Chrystus przyjdzie w chwale po ucisku
🔹 Miejsce: ziemia, Biblia mówi o „Dolinie Jozafata” (Jl 3,2.12)
🔹 Rezultat: jedni idą „na życie wieczne”, drudzy „na kaźń wieczną” (Mt 25,46).
„Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swojej chwale i wszyscy święci aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, a on odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. I postawi owce po swojej prawej, a kozły po lewej stronie. Wtedy król powie do tych, którzy będą po jego prawej stronie: Przyjdźcie, błogosławieni mego Ojca, odziedziczcie królestwo przygotowane dla was od założenia świata. Byłem bowiem głodny, a daliście mi jeść, byłem spragniony, a daliście mi pić, byłem obcym, a przyjęliście mnie; Byłem nagi, a ubraliście mnie, byłem chory, a odwiedziliście mnie, byłem w więzieniu, a przyszliście do mnie. Wtedy sprawiedliwi mu odpowiedzą: Panie, kiedy widzieliśmy cię głodnym i nakarmiliśmy cię albo spragnionym i daliśmy ci pić? I kiedy widzieliśmy cię obcym i przyjęliśmy cię albo nagim i ubraliśmy cię? Albo kiedy widzieliśmy cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do ciebie? A król im odpowie: Zaprawdę powiadam wam: To, co uczyniliście jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnie uczyniliście. Potem powie i do tych, którzy będą po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany dla diabła i jego aniołów. Byłem bowiem głodny, a nie daliście mi jeść, byłem spragniony, a nie daliście mi pić; Byłem obcym, a nie przyjęliście mnie, byłem nagi, a nie ubraliście mnie, byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie. Wtedy i oni mu odpowiedzą: Panie, kiedy widzieliśmy cię głodnym albo spragnionym, albo obcym, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy tobie? Wówczas im odpowie: Zaprawdę powiadam wam, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, nie uczyniliście i mnie. I pójdą ci na męki wieczne, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.” – Mateusz 25,31–46
Ten fragment pokazuje Jezusa, który rozdziela narody na owce i kozy, na podstawie tego, jak traktowali „tych najmniejszych braci Jego”. Wielu widzi w tych „braciach” żydowską resztkę nawróconą w czasie ucisku. Tu ważne rozróżnienie:
- To nie jest sąd opisany w Obj 20 przy wielkim białym tronie.
- To dotyczy żyjących ludzi, po przyjściu Jezusa w chwale, jeszcze przed „ucieczką nieba i ziemi”.
SĄD NR 5 – WIELKI BIAŁY TRON
🔹 Kto jest sądzony: wszyscy, którzy umarli w grzechu, bez Chrystusa
🔹 Czas: po Tysiącletnim Królestwie (Obj 20,5–7)
🔹 Miejsce: przed „wielkim białym tronem” (Obj 20,11)
🔹 Rezultat: kto nie jest zapisany w księdze życia, zostaje wrzucony do jeziora ognia (Obj 20,15).
„I zobaczyłem wielki biały tron i zasiadającego na nim, sprzed którego oblicza uciekła ziemia i niebo, i nie znaleziono dla nich miejsca. I zobaczyłem umarłych, wielkich i małych, stojących przed Bogiem, i otwarto księgi. Otwarto też inną księgę, księgę życia. I osądzeni zostali umarli według tego, co było napisane w księgach, to znaczy według ich uczynków. I wydało morze umarłych, którzy w nim byli, również śmierć i piekło wydały umarłych, którzy w nich byli. I zostali osądzeni, każdy według swoich uczynków. A śmierć i piekło zostały wrzucone do jeziora ognia. To jest druga śmierć. I jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.” – Obj 20,11–15
Cechy tego sądu wg. Obj 20,11–15:
- Jest to zmartwychwstanie umarłych nie wierzących,
- Osądzeni są „umarli”,
- „Niebo i Ziemia uciekają przed Bogiem”,
- Otwarte są księgi – i księga życia,
- To jest ostatni wyrok. ⚡ Ostatni sąd – sprawiedliwość bez łaski tych, którzy odrzucili Bożą łaskę
- Udział świętych: bedą współsędziami!
PODSUMOWANIE
Dla wierzących:
- Twoje grzechy zostały osądzone na Krzyżu.
- Dziś Bóg jako Ojciec wychowuje, a nie potępia.
- Przed tobą sąd Chrystusowy – sąd nagrody, a nie wyroku piekła.
- Żyjesz nie po to, żeby „dostać się do nieba”, ale żeby z radością spotkać się z Tym, który już cię usprawiedliwił.
- Żyj z wdzięcznością, a nie w strachu!
Dla niewierzących:
- Czas łaski wciąż trwa! Dzisiaj jest dzień zbawienia! (2 Kor 6,2)
- Jeżeli człowiek odrzuca gotowe dzieło Krzyża, sam staje przed Świętym Bogiem z własnymi grzechami. Wtedy pozostaje tylko sprawiedliwy sąd, bez łaski – bo łaska została odrzucona.
Sąd, który już się dokonał! „Dokonało się.” – J 19,30, „Teraz odbywa się sąd nad tym światem.” – J 12,31, „Nie ma potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie.” – Rz 8,1
Czy jesteś „w Chrystusie?” czy żyjesz z dala od Jego łaski i dobroci?🩸 Sąd spadł na Jezusa. 👑 Zwycięstwo należy do tych, którzy są w Chrystusie. 🔥 Sąd nad grzechem już się odbył a teraz trwa czas łaski.
„Kto wierzy w Niego, nie będzie sądzony.” – J 3,18
„Sąd odbył się – i zwyciężyła łaska!” 🙏 Nie bój się sądu, jeśli jesteś w Chrystusie. Żyj świadomie, odpowiedzialnie i w wdzięczności za to, że Jezus został osądzony zamiast Ciebie.
„Każdy sąd Boży jest ostatecznym zwycięstwem Jego sprawiedliwości i Jego miłości.” – Piotr Wosinek
Zobacz poprzedni artykuł: https://kosciol.czest.pl/osadzanie-cz-3-sad-bozy-wedlug-prawdy-uczynkow-i-poznania
Pobierz prezentację: https://kosciol.czest.pl/nauczania/Osadzanie_cz4_Piec_Sadow_w_Biblii_Piotr_Wosinek.pptx
