Tag: Dary Ducha Świętego

Charyzmat (stgr. χάρισμα, -ατος chárisma, -atos „łaska”) – termin stosowany w chrześcijaństwie, oznaczający dary Ducha Świętego, służące zbudowaniu Kościoła^[1].

Dary Ducha Świętego obecne są powszechnie w Biblii. W Nowym Testamencie wzmianki o charyzmatach pojawiają się w różnych kontekstach:

w Mk 16,17-18 Chrystus zapowiada, że ci, którzy uwierzą […], nowymi językami mówić będą;
w Dz 2,1-13 zesłaniu Ducha Świętego towarzyszy mówienie obcymi językami, w celu przyciągnięcia ludzi do powstającego Kościoła;
w Dz 10,44-48 podobnie dzieje się z Korneliuszem i jego domownikami, w celu potwierdzenia, że poganie także są dopuszczeni do zbawienia;
w Dz 19,6 joannici z Efezu po chrzcie i nałożeniu rąk przez Pawła otrzymują dar glosolalii;
w Rz 12,3-8 mowa jest o darach łaski, w tym o proroctwie;
w 1 Kor 11,4-5 wspomniane jest prorokowanie mężczyzn i kobiet;
w 1 Kor 12,1-11 Paweł z Tarsu pisze:

Nie chciałbym, bracia, byście nie wiedzieli o darach duchowych. (…) Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.

w 1 Kor 12,28-13,10 mowa jest o prorokach i mówiących językami, przy czym są one ukazane jako znacznie niższe od miłości;
w 1 Kor 14 opisane są zasady korzystania z tych charyzmatów;
w Ef 4,7-16 mowa jest ponownie o darach łaski, w tym o prorokowaniu;
w 1 Tes 5,19-20 padają słowa: Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie;